Daar zijn we weer met een verslagje. Het is al wel eens vaker gememoreerd, wedstrijden tegen Loko zijn altijd de moeite meer dan waard, gelukkig maar. Ook zaterdag zou het een gedenkwaardige ontmoeting worden.
Een van mijn trouwe lezeressen uit het Rijswijkse (ja, ja, ook in den lande word ik gelezen) vond dat ik in mijn verslagen altijd commentaar heb op scheidsrechters en tafelaars. Ik heb ze nog eens nagelezen en behalve mijn opmerking over de scheidsrechters bij Almonte vond ik het nog al meevallen. Maar om ieder tevreden te houden, zal ik het niet meer over arbitrage en jury hebben.

Lokomotief is in kleine bezetting naar Noordwijk gekomen met 7 spelers en zonder de vaste coach. MSV heeft een volledige bank, waarvan 5 of 6 meiden echter al in Amsterdam tegen BC Apollo in de weer zijn geweest, en een aantal afgelopen week ziek, zwak en misselijk waren. Dionne en Anouk zullen daarom normaliter niet meedoen.
Wat hebben de dan over voor de te klaren klus? Annabel, Deborah, Fleur, Jolijn, Kinou, Marjolein, Michelle, Mirjam, Saskia, Suzanne en Zita. Dat moet te doen zijn, toch?

Om kwart voor zes is de sprongbal. Het begin is rustig, pas in de tweede minuut maakt Loko haar eerste punten, MSV scoort pas in de 4e minuut via 2 vrije worpen van Kinou. Na 7 minuten staat het pas 7-8. Door 4 punten op rij van Annabel komen we even op voorsprong, maar die gooien we vervolgens net zo gemakkelijk weer weg, zodat Loko het eerste kwart winnend afsluit met 11-14.

Het tweede kwart gaat het mis. Na scores van Loko weten Mar, Sas en Suus weten eerst het verschil nog gelijk te houden maar langzaam kruipt Loko weg om vervolgens een tussensprint te plaatsen, zodat er opeens een gat van 13 punten op het scorebord staat. Zorgelijke gezichten bij de Noordwijks aanhang. De verdediging, die tot nu toe solide stond, laat wat scheurtjes zien. Scores van Kinou en Mirjam brengen het verschil terug tot 9 punten bij rust. Dat is nog te overzien. Ruststand 25-34. We scoren duidelijk te weinig. En bij Loko is het vooral #11 Gillian die zich lekker mag uitleven en al 14 punten heeft gescoord. Daar moet toch winst te behalen zijn. Even uitrusten, bakje thee, schoudertjes masseren en we kunnen er weer tegen aan.

De derde periode gaan we los. Mirjam met een bom en normale score, Deborah met 6 punten op rij brengt MSV langszij en op voorsprong, maar net als in de 1e periode wordt die weer net zo gemakkelijk in nauwelijks een minuut weggegooid. Weer staan we 7 punten achter. 5 punten van Kinou en 2 vrije worpen van Mar brengt ons weer terug. We beginnen het laatste bedrijf met 4 puntjes achterstand (47-51).

De laatste 10 minuten worden nagelbijten, maar de meiden zijn helemaal los. Voor elke meter, wat zeg ik, elke centimeter wordt geknokt, gesleurd en getrokken. De eerste score is nog van Loko maar het verschil blijft een paar minuten door scores van Mar en Suus 4 punten. Dan komt MSV dichterbij, de verdediging is potdicht, Mirjam brengt het verschil naar 2 punten, Kinou schiet ons op voorsprong met een drietje, Deborah brengt het verschil naar 4 door een score plus bonus. De rapen zijn gaar in het Rijswijkse kamp, door een vermeende niet genoteerde score van hun. Dat vindt ook zijn weerslag op het veld, de mannen in het grijs komen bijna ogen te kort om alles in het gareel te houden, Loko komt in fouten last maar wij verliezen Suus, die de hele pot al beestachtig staat te verdedigen en natuurlijk haar charge pakt, door haar 5e fout. En staat Sas op scherp. Nog sterker, ook Sas moet eraf met een volle kaart. Het is nu alle hens aan dek, want Loko komt weer terug. Weer een minuutje verslapping brengt Loko terug in de race. Nr 4 Alies Jabroer houdt dit kwart Loko persoonlijk in de race en schiet ze weer langszij door een bom en een vrije worp. Mirjam weet nog het tij te keren met 2 benutte vrije worpen, maar Loko komt weer langszij en gaat er overheen. Met nog een halve minuut te gaan staat het 63-66. Bij Loko zitten nu Gillian en center Pleun al op de bank met een volle kaart. Mirjam benut een vrije worp. Verschil 2 punten. Loko heeft nog 24 seconden om de laatste aanval uit te spelen. We moeten fouten maken om de klok te stoppen, of de bal stealen. Dat laatste lukt met nog 6 tellen op de klok. Annabel passt op Kinou die vrij naar het bord kan, de lay-up verzilvert en enpassant buiten de lijnen wordt gekwakt door de achteropstormende verdedigster. 66-66. We staan gelijk en hebben de bonus. De meiden zijn al door het dolle evenals de Noordwijkse aanhang. Nog 2 seconden op de klok en de vrije worp. Loko is door haar time-outs heen. De bal stuitert op de ring, nog een keer, en valt er af. Deborah doet haar ding, pakt de rebound en scoort ijskoud en koelbloedig, 68-66. Het dak gaat eraf in de Nortgohal. Loko mag nog uitnemen maar heeft geen tijd meer. Onze meiden zijn helemaal door het dolle, die van Loko ook maar dan om andere (misschien wel terechte) redenen.
Nog een laatste vreugdedans, de felicitaties van de tegenstander en het applaus van de aanhang.
Wat een wedstrijd was dat zeg.

Als je nu terugblikt, kan je concluderen dat Lokomotief gehavend was door het ontbreken van de bankers van U16 en hun coach, dat ze misschien 2 punten zijn onthouden, maar dat wij ook met 4 meiden speelden die al een zware pot tegen een fysiek sterkere tegenstander (BC Appollo) achter de kiezen hadden. Onze coach Marloes was verre van fris, maar heeft heel haar ziel en zaligheid in deze wedstrijd gestopt, en heel veel vertrouwen in een aantal speelsters gesteld die dat vertrouwen ook volledig hebben waargemaakt (Is dat Nederlands?). Helaas hebben sommige meiden weinig of niet gespeeld, maar bedenk, ook de meiden die nu veel hebben gespeeld, hebben ook wel eens een hele pot aan de kant gezeten. Je doet het met z’n allen. Het lukt alleen omdat je met deze hele groep traint.
Jullie hebben de afgelopen weken heel intensief getraind, nog meer dan anders, de lat is weer hoger gelegd. En zie wat er uitkomt. Een team is zo sterk als de zwakste schakel. Dan zeg ik, er zit geen zwakke schakel bij onze schatjes.

Trouwens, puntje van aandacht:13 op 25 vrije worpen. Is wat magertjes.

Maar nu nog even nagenieten. Toppertjes hoor, meiden.