De voortekenen stonden niet gunstig. Mirjam in Zuid-Afrika, Anne-Marie en Roos afwezig, Ellen niet getraind en ziek op bed gelegen en in totaal maar 7 speelsters tegen het sterk ingeschatte Leiden 1 met speelsters met o.a. ex Grasshoppers eredivisie ervaring. En nog eens spelend op een groot center court. Maar als Dames 3 sterk opent en geknokt wordt voor elke meter, is het de vraag of het met deze smalle rotatie vol kan worden gehouden. Maar ondanks dat het af en toe kraakt, haalt iedereen het beste in zich boven en wint het Katwijkse team het laatste kwart met duidelijke cijfers en daarmee ook de wedstrijd. De eindstand van 47-51 geeft het team reden voor veel vreugde wat uit de catacomben vandaan, in de 5 Meihal valt te horen.
De Wit-Grasshoppers Dames 3 komt direct brutaal uit de startblokken met een 2x scorende Wendy en een driepunter -het moet niet gekker worden – van Kariene. Leiden zoekt het schot van buiten maar dat valt niet. De verdediging is fel en geeft weinig ruimte weg. Als Wendy 2 vrije worpen benut staat het na 4 minuten gewoon 9-4 in het voordeel van de Katwijkers. Leiden moet in de achtervolging maar scores van opnieuw Kariene en Andrea zorgen ervoor dat na 10 minuten de stand in het voordeel van de bezoekers is: 13-14.
De opdracht was om hard te blijven verdedigen en geen domme fouten te maken. Dat kan niet lijden tegen Leiden als je maar 7 speelsters tot je beschikking hebt. Het tempo blijft hoog en Wendy en Andrea pakken veel rebounds en intercepties. Andrea lachend na afloop: “Jammer dat we geen scouting hadden.” Maar was dat er wel geweest dan was het ook zichtbaar dat het netje het tweede kwart heel slecht gevonden werd. In de eerste 5 minuten scoren beide teams maar 2 puntjes. Als onze “Griekse schutter” Ellen een driepunter laat noteren, staat het na 6 minuten 17-19. Dan slaat Leiden opeens toe met een run van 7 punten wat reden is voor de coach om een time out te nemen. De resterende 2 minuten komt Leiden dan niet meer tot scoren terwijl DS3 zich nog de luxe permitteert om twee vrije worpen te missen. Kariene gooit er dan nog onder het bord twee punten in zodat de rust wordt opgezocht met een stand van 24-21.
Het is wel duidelijk dat beide teams weinig aan elkaar toegeven en met drie puntjes achterstand is er nog niets verloren. Dat wordt meegegeven in de rust en de meiden pakken het gelijk goed op met 2 scores van Kariene en Andrea. Hierdoor is de stand weer in het voordeel van DS3. Het scoren laat dan 3 minuten op zich wachten, waarvan Leiden weet te profiteren dat de 30 weet te halen. Andrea en Miranda brengen de stand terug naar 30-28 in een periode van opnieuw 3 minuten waar dit keer Leiden niet tot scoren komt. Andrea mist dan zeer zeldzaam alle twee de vrije worpen. De enige score van Leiden in de laatste 4 minuten is dan wel een driepunter waardoor het laatste partje met een achterstand van 33-28 gaat beginnen.
Deze kleine domper dompelt DS3 niet in de rouw, sterker nog: de ruggen worden gerecht. Het gaatje is met scores van Andrea en Miranda in de eerste minuut alweer bijna gedicht. Laura geeft geen blijk van zere knieën en bikkelt als vanouds in het veld. Ook zij geeft daarmee het schepje extra. Ellens ziekte geeft geen grote energie terugval, zodat echt iedereen geen steentje maar complete keien bijdraagt aan het geloof dat steeds sterker wordt dat hier wat valt te halen. Ook als Leiden na score en bonus weer een gaatje van 4 punten slaat, gaat er nog een schepje bovenop. Andrea zorgt met 4 punten (en weer ‘gewoon’ 2 uit 2 van de lijn) dat de teams weer gelijk staan. Marloes lost dan de afspraak in van het begin dat ze zich ook met de score gaat bemoeien. Verdedigend en de bal opbrengend natuurlijk een rots in de branding maar het mag gerust wat extra’s zijn. De manier waarop de score tot stand komt net als op de wijze waarop Laura aan de vrije worplijn komt, is na een paar mooie aanvallen uit het boekje. Kariene laat zich ook niet onbetuigd en dan is het na ruim 4 minuten 36-42 in het voordeel van DS3.
De spanning is om te snijden. Op de tribune zitten 3 supporters uit Hillegom met zweet in de handen en vragen zich af waar al die Katwijkers die om de hoek wonen toch zitten om dit geweldige team te helpen aanmoedigen. De Leidse bank en supporters maken zich druk om arbitrale beslissingen en worden steeds zenuwachtiger. Vooral als in een actie van Andrea een aanvallende fout wordt gezien maar zij naar de vrije worplijn mag. In de kampioenswedstrijd van vorig seizoen was het net andersom, nu was het voordeel voor DS3. Geen 5e fout voor haar maar wel 2 punten van de lijn gemaakt. Marloes geeft dan het team een boost met score en gemaakte bonus, waardoor het twee minuten voor het eind 44-48 staat. Leiden probeert het tij nog te keren, maar de meiden geven geen krimp meer. Als in de laatste seconden de stand 47-50 is en Kariene 1 vrije worp benut is de wedstrijd gedaan. Winst met een geweldige teamprestatie tot stand gebracht: 47-51.
Scores: Marloes 5, Laura 2, Ellen 3, Miranda 6, Andrea 18, Wendy 7, Kariene 10.
Coach Jaap was vol lof over het gehavende team dat wel karakter en teamspirit toonde tot op het laatste moment: “De meesten hadden er een hard hoofd in met alle afwezigen tegen het sterke Leiden 1. Maar vanaf het begin was het een wedstrijd waar we meer dan goed tegenstand boden en Leiden geen moment rust gunden. Het harde werken betaalde zich goed uit. Altijd lekker om zo’n winstpartij mee naar huis te nemen. Goed voor het zelfvertrouwen.”
De volgende wedstrijd is pas op vrijdag, 1 november, thuis om 21.00 uur tegen het sterke Apollo 2 dat dit weekend met een reglementaire overwinning van 10-0 op Challengers, nog altijd ongeslagen is.
NB. Uitslag aangepast: 103 – 42.