Na vorige week kwam de ontmoeting met het nog puntloze The Challengers misschien wel op het goede moment. Iedereen van het team had het gevoel om iets recht te zetten dus het idee van onderschatting was niet aanwezig. Er werd zelfs iets te overijverig gestart zodat de eerste score pas in de derde minuut kon worden aangetekend. De tegenstander kon zo nog even genieten van een voorsprong van 2-0 om vervolgens De Wit-Grasshoppers steeds verder te zien uitlopen. De teller stond vrijdagavond stil op 81-40. Een mooie overwinning en zo niet belangrijker; een goede teamprestatie met nog een double double voor Kariene en net niet één voor Laura.
De motor moest even warm draaien, overijverig als iedereen was, maar eenmaal op gang werden de fast breaks wel afgerond (ja Floor, er werden mooie fast breaks gelopen). Ook de aanvallen werden goed gelopen zodat de vrije man onder of naar het bord werd gevonden. Het is nog altijd een hele kunst om gemakkelijke lay ups af te ronden, maar wat is gemakkelijk. De ring is immers niet heel veel groter dan de bal. Sommige kwamen zo vrij dat nog werd af gepasst i.p.v. zelf omhoog te gaan of nog eens uitgebreid onderzoek werd verricht om te kijken dat men nou wel echt vrij stond. Maar dan is het goed om te zien dat de scores dan alsnog werden gemaakt. Op het moment dat Miranda de 8-2 aantekent, mag de center van The Challengers een paar keer scoren. Die haken nog aan tot 10-9. Het slotakkoord van de eerste 10 minuten is echter voor DS3, die met veel energie en intensiteit speelt en veel druk geeft op de opbouw van de gasten uit Hoofddorp. Een buzzerbeater van Laura betekent 15-9.
De tweede periode wordt ijzersterk geopend. Eindelijk vallen de scores ‘gewoon’ wel en het team van Martin Moerman wordt lang van scoren afgehouden ondanks een snelle time out. Laura heeft de smaak te pakken en als Andrea in de 5e minuut de 29 punten vol maakt, staat er 10 op het bord voor de tegenstander. Het gevoel van vorige week maar dan andersom. The Challengers gooit het bijltje er niet bij neer en heeft een opleving, inclusief driepunter. Ze trekken daarom de stand in een ander perspectief. Twee minuten verder als DS3 in de verdediging te veel verslapt, staat het 33-19. Scorend blijven de ballen ook nog vallen bij de thuisploeg. Na de tweede driepunter van de gasten, weet Kariene eigenlijk gelijk te antwoorden en met tot slot nog een score van Wendy breekt de rust aan met een geruststellende tussenstand van 40-23.
Geruststellende tussenstanden zijn voor een coach meestal niet zo geruststellend. Hoewel er nog op gehamerd wordt dat de start van de tweede helft scherp moet zijn, is er al snel de eerste en enige time out voor DS3 een feit. The Challengers plaats namelijk een kleine run van 6-2, waarna de trein weer op rails gezet moet worden. Dat lijkt te lukken als de volgende 6 punten voor De Wit-Grasshoppers zijn. Als in de 6e minuut Mirjam de eerste (en laatste) driepunter er in knalt en gelijk daar achter aan Kariene nog twee punten op het sheet laat zetten tot 54-30, is dat blijkbaar het collectieve sein om niets meer te raken. De gasten maken in de resterende 3,5 minuut nog 4 punten en komen op 34. Slechts twee minder dan Utrecht vorige week na 3 kwarten. Alleen heeft DS3 er iets meer in liggen dan toen de 20 punten.
Met 54-34 is het thuisteam uitgelopen, zij het miniem. Een getergde Miranda die door foutenlast lang op de bank bleef, gaat los en scoort er ook op los en strooit met mooie passjes. Samen met Laura, Marloes en Ellen, wordt de tegenstander overrompelt. Na 6 minuten staat het 68-36. Kariene zit te popelen om in het veld te komen want die heeft een persoonlijke doelstelling waar te maken. Ze hoeft nog maar een paar rebounds te pakken. Stuwende kracht Andrea gaat nog lekker door met intensief verdedigen en scoren. Wendy zet in de laatste minuut de 79-39 op het bord. Doelstelling boven de 80 wordt gehaald na twee rake vrije worpen van Kariene. Eén rake vrije worp zet de tegenstander nog op 40 maar voorkomt de dubbeling niet. Eindstand 81-40.
Scores: Mirjam 5, Marloes 2, Laura 12 (9 reb.), Ellen 4 (7 reb.), Anne-Marie DNP, Miranda 8 (4 ass.), Andrea 24 (8 uit 9 vrije worpen), Wendy 10, Kariene 16 (10 reb.), Roos DNP.
Het contrast met vorige week was groot. Opgeluchte gezichten. Het team had vooraf aan coach Jaap aangegeven er voor te willen gaan en maakte dat ook waar. De coach verliet het veld met een tevreden gevoel: “Voor het team een goede gelegenheid om te laten zien dat de kansloze verliespartij van vorige week, een incident was. De motortjes die vorige week waren stilgevallen waren weer flink bezig. Goed voor de moraal en met het oog op de wedstrijd tegen Leiden een mooie opsteker. Mooi is dat met nog anderhalve minuut te gaan vanuit het team zelf komt om nog full court press te gaan spelen. Niks uit laten gaan als een nachtkaars, vol er voor gaan. Wat mij betreft de enig goede spirit.”
Vrijdag 29 november a.s. speelt DS3 opnieuw thuis om 21.00 uur in sporthal Cleijn Duin. Een mooi affiche want als tegenstander wacht BS Leiden Dames 1, waar uit in de 5 Meihal met klein verschil van werd gewonnen.
