Na de zeer goede wedstrijd van vorige week tegen Mu18-2 was het nu zaak om dit door te trekken naar de wedstrijd tegen Rowic. Gezien de uitslagen zou het een moeilijke pot worden, maar je weet nooit hoe het kan gaan lopen. La coach mocht weer haar favoriete bezigheid uitvoeren: het zoeken naar een invalcoach. Vrijdagavond was het dan toch gelukt in de vorm van Piet Hein Kanbier ook wel coach Kanbier genoemd .
Eerst moesten we donderdag nog trainen in de Boors. En oh oh oh wat waren wij fit! Ju12-1 die naast ons trainde, liep ons er vierkant uit. Laten we het er maar ophouden dat dit niet onze beste training ooit is geweest tot grot ongenoegen van la coach. Natuurlijk lag dit niet aan onszelf maar aan de Boors, want het was zo benauwd (aldus de meiden).
Zoals iedereen wel weet was het toetsweek op de Pieter Groen. Met name mevrouw L. de Jong heeft hier voldoende over gemeld op Facebook en Twitter, want ze was zo druk aan het leren (jaja?). Gelukkig was dat feest vrijdag afgelopen waardoor iedereen gewoon mee kon doen aan de wedstrijd.
Zaterdagmiddag zaten er 4 meiden nog lekker rustig te eten in Cleijn Duin toen opeens la coach opdook. Een patatje voor de wedstrijd? Nee dat vond mevrouw niet helemaal super. Vanaf nu mogen we alleen nog maar tarwe pasta eten voor de wedstrijd. Hierbij heeft ze ons dus automatisch uitgenodigd om bij haar een sportmaaltijd te eten. La coach was inmiddels verdwenen naar Tubmountains en wij gingen maar braaf omkleden.
Ook deze wedstrijd konden we weer beschikken over onze vast scheidsrechter: Thomas Nijgh. Dit keer was Tim van Rijn de andere gelukshebber die leuk als scheidsrechter moest fungeren. Startende vijf: Leonie R., Esther B., Lieke, Esther M. en Petra. Rowic had veel lengte en daar schrokken we van. Zelf kunnen we beschikken over 7 lange meiden en 2 kleintjes (sorry Rian en Es :P), maar toch worden we er bang van. Misschien toch maar een andere sport gaan zoeken dus. We startten in onze zone- verdediging en deze stond weer als een huis (nouja, vaak). In de aanval liep het echter een stuk minder. We speelden geen spelletjes en schoten maar wat rond. Lieke opende onze score bij een 0-2 achterstand met een driepunter. Dat tikt lekker aan, want nu hadden we toch heel even de voorsprong te pakken. Natuurlijk nam Rowic daarna het stokje weer over, maar daar hebben we het nu niet over. Het liep redelijk, maar het kon natuurlijk beter. Manon kreeg in de derde periode plotseling last van ernstige doofheid (met dank aan één van de gezusters), maar aan het einde van deze periode kon ze gewoon een fraaie bal door het netje te gooien. Stand: 7-9
Geen man overboord mensen. 2 puntjes pfff dat is niets. Dat is inderdaad niets als je er wat aan gaat doen, maar wij daarentegen begonnen opeens dramatisch te spelen. Met name de aanval was verschrikkelijk. De schoten vielen maar niet en ook onder het bord lukte het niet. Gelukkig was in de 10de minuut Esther B. daar die 3 vrije worpen benutte, want anders hadden we op 0 gestaan. We gingen de rust in met een stand van: 10-23
Na de rust moesten we weer gaan knallen. Coach Kanbier had opmerkingen over het uitboxen, wat raar hè? Maar la coach had ons nog nadrukkelijk gemeld dat we vooral niet hoefden te uitboxen deze wedstrijd, om energie te besparen, dus deden we het niet. Ze zei in haar mail letterlijk: ‘’Laat uitboxen maar zitten, want dat doen jullie normaal gesproken toch wel goed.’’ Lief hè. En natuurlijk namen wij dit advies op en deden we het af en toe niet (nooit). Deze periode verliep weer niet geheel volgens plan. Rowic bleef maar scoren met hun schot en wij bleven er maar achteraan hollen. Natuurlijk hebben wij wel Leonie R. die haar punten pakte. Onze ouwe wandelaarster (Liek, je vader is een inspiratiebron :P) Rianne deed haar best om netjes volgens de regels aan de overkant van het veld te komen en zoals verwacht lukte het natuurlijk altijd. Stand: 14-36
Ja we komen in de buurt mensen, euhh not! 22 punten verschil terwijl we in de eerste periode maar 2 punten achterstonden. Waar is het mis gegaan? Nou heb je even. Deze periode was dan ook bedoeld om de schade te beperken. Leonie B. bleef prachtige passes geven op de driepunterlijn (knipoog) en ook Esther M. gaf een paar heerlijke passjes inside. Het liep ietsiepietsie beter. Nu waren de rollen omgedraaid. Rowic kreeg de bal niet meer door het netje en bij ons liep het iets soepeler. Beetje jammer alleen dat dit pas in de vierde periode gebeurt. In de laatste minuut stapten we toch nog over op men to men in de verdediging. De patat voor de wedstrijd gaf Charlotte wel energie waardoor ook zij haar punten kon pakken. Het was gelukt om in de buurt van Rowic te komen. We hebben toch netjes 11 punten op ze ingelopen. Er zat veel meer in, maarja… Periode: 16-5 en eindstand: 30-41
Scores
Leonie R. 7 punten, Rianne 0, Lieke 3 punten, Esther M. 1 punt, Charlotte 5 punten, Esther B. 8 punten, Leonie B. 0, Manon 2 punten en Petra 4 punten
Volgende week moeten we weer met een overwinning thuis komen, want verliezen is geen hobby…
