LuisterenWaar heb ik zin in… een ik- maak- Julia- af- verslag of een ik- doe- een- keer- lief- verslag. De keuze was al snel gemaakt: dat eerste!! Dat zal waarschijnlijk niemand verbazen.
Voor de verandering hadden we een thuiswedstrijd op een vrijdag. Heeft zo zijn voordelen, heeft zo zijn nadelen. Voordeel: we hebben een coach ( JD te A/L/K), nadeel: het is vrijdag. Dat voordeel werd meteen een nadeel, want onze coach kon niet coachen met dank aan onze ex-held. Waarom een weekendje Parijs plannen als wij moeten spelen, meneer? Met de kerst lekker weg is volgens mij veel romantischer, maar ik zal me er verder niet mee bemoeien (doe ik al).
Een vervangende coach was dit keer snel geregeld. Naast de tien andere teams die ze coacht of waar ze zelf inspeelt stond Du20-2 nog niet op haar CV. Over wie heb ik het… nou dat kan er maar één zijn.. inderdaad Anita!! Wiehoe! Heeft zo zijn voordelen, heeft zo zijn nadelen. Voordeel: we hebben een coach, nadeel: het is Anita. Grapje hoor! We waren zeer blij met je, maar de coach is altijd de pispaal in de verslagen dus sorry.

Op Facebook stond een reactie van de heer PSvD waar ik even op wil inhaken. Samenvattend stond er dat wij nooit luisteren naar Julia. Laat ik het dan even duidelijk uitleggen: wij luisteren altijd naar onze coach. Om iemand uit te testen voeren we het niet uit, maar luisteren doen we altijd. Zo dat moest toch even gezegd worden.
Weer verder met vrijdagavond. Druk is er gezocht naar een bankspeelster en het is weer gelukt mensen en weer iemand anders. Dat maakt overigens niets uit, want hoe meer ziel hoe meer vreugd. Ik presenteer u: Rianne Kraaijenoord. Dat hebben we goed voor elkaar dacht ik zo. Wel één ingewikkeld puntje… we hadden nu dus een team met: 2x Leonie, 2x Esther en 2x Rianne. Jullie maken het de Razende Reporter niet echt makkelijk, kunnen jullie overigens niets aandoen. Maar bedankt ouders!
Vooraf wisten we dat we begonnen aan een kansloze missie. De vorige keer is tegen de Shooters verloren met 70 punten… meer informatie overbodig.

De wedstrijd! Het was dus aan Anita (het verschil tussen Juul en Aniet is een paar decibel) om ons op te peppen en dat lukte haar briljant met haar psychologisch praatje. En weetje, ze had nog gelijk ook. Met de koppies omhoog liepen we het veld in. Wat ook ontzettend helpt voor onze motivatie zijn de geluiden van de tegenpartij. Ze hadden er alle vertrouwen in dat ze wel ‘even’ de honderd gingen halen. Hihi wat slim om dat te zeggen! Voor ons een reden om te knokken voor elke bal. Vooral blijven doen zou ik zo zeggen.
Startende vijf: Rianne B., Leonie R., Lieke, Leonie B. en Petra. Het begin was even aftasten, maar deze vijf stonden er wel. We stonden goed te bikkelen in de verdediging en konden heel wat ballen inside tegenhouden. Het was onmiddellijk duidelijk wat voor soort wedstrijd dit zou worden. Julia had het van te voren voorspeld en het klopte, er werd erg fysiek gespeeld. In de 4de minuut nam Anita een time-out om wat dingetjes duidelijk te maken. Ze was tevreden met de verdediging, maar in de aanval liep het nog niet. We maakten onze acties niet en namen alleen maar schoten. De achterstand was maar 5 puntjes, geen vuiltje aan de lucht dus. Na de time-out maakte Esther B. de eerste score aan onze zijde. Nadat Esther M. een paar weken uit de routine was door haar enkel blessure (door dat rare idee om te gaan basketballen om een veldje, weet je nog wel) kon ze deze wedstrijd weer meespelen. Als het aan Esther lag al veel eerder, maar gelukkig zijn er bij de Grasshoppers ook verstandige mensen die haar tegenhouden. Ons kneusje (sorry Es) liet meteen zien waarom zij zo belangrijk is in het team en maakte haar punten. Woensdag is er weer een briljant spelletje uitgelegd, maar dan ook echt een briljant spelletje. Natuurlijk werd het spelletje even uitgeprobeerd en hij lukte ook nog eens. De lijnen werden goed gelopen alleen tussen de ontvanger en passer (toevallig familie van elkaar) liep er iets mis. De centers maken een rare move tijdens dit spelletje en Anita snapte maar niet dat hun zo raar deden. Aniet, dat was het doel van dit spelletje :P. De stand klinkt dramatischer dan dat het in werkelijkheid was. Stand: 6-15
We konden weer even op adem komen. Shooters was inmiddels overgestapt op de hatelijke press. Na een paar aanwijzingen van Anita moesten we hier uit zien te komen. Natuurlijk ging dit niet perfect, maar ach… De Shooters had een paar keer makkelijk gescoord en er werd dus ook gevlucht in een time-out. Anita had een slim plan bedacht om ervoor te zorgen dat we minder punten tegen zouden krijgen. We stapten over op een zoneverdediging. Nog nooit op getraind en een paar meiden ook nog nooit meegespeeld, toch gokten we erop. Na een uitleg was het voor iedereen duidelijk wat er gedaan moest worden. Vanaf moment één stonden we er in de verdediging. Hihi ze kwamen er niet meer door. Ondertussen liepen wij onze fastbreaks goed en konden we snel spelen. Iedereen sprintten heen en weer om op tijd terug te zijn. Bij een stand van 14-23 vluchtte Shooters in een time-out, want het ging bij ons opeens wel ernstig goed. Coach de Jager was dan ook vol trots. Rianne K. pakten heel wat ballen uit de lucht en maakte haar bal onder het bord af. Het zag er allemaal zo makkelijk uit bij mevrouw, maar je moet er toch staan. Stand: 17-26 en periode: 11- 11(!!)

Met een zeer goed gevoel gingen we de rust in. 9 punten achterstand mensen! Alles was nog mogelijk. Nadat we allemaal onze harten hadden gelucht bij onze ouders over de fouten konden we weer met frisse moed aan de slag.
Beetje jammer was wel dat Anita natuurlijk weer (zoals we gewend zijn :P) te laat kwam om nog een preek te houden. Het wijntje was te lekker in de kantine. Nadat ze toch nog wat kon lallen, mochten we het veld weer in.

Zeker te weten dat we door gingen met de zoneverdediging. Wel begonnen we aardig wat moeite te krijgen met de press. We wilden te veel dribbelen. Zo’n pressbreaker is ervoor gemaakt om veel te passen en dat weten we heus wel, maar het ook echt doen is een stapje te veel voor ons. Tja, veel sprintvermogen bij de tegenstanders en slechte acties van ons betekent veel punten tegen. Toch was er in de aanval echt een schitterend pass van Lieke waaruit Rianne B. kon scoren. In de verdediging was Rianne B. ontzettend aan het rennen om alle ballen tegen te houden. Heerlijk zo’n bikkel in het veld. Maar toch liep de achterstand aardig op. Vanaf de kant werd er dan ook gegild dat we onszelf boos moesten maken. Dit hoef je tegen sommige geen twee keer te zeggen, want die vinden dit maar een al te goed excuus. Anderen hebben er wat meer moeite mee en spelen soms nog zonder beleving. Gelukkig was daar Leonie R. die ervoor zorgde dat iedereen wel fel ging spelen. Mevrouw de Ruijter stond namelijk maar net op tijd stil voor een screen. Ondanks dat ze vrijwel stilstond gaf ze de tegenpartij toch een gruwelijke beuk mee. Het leukste was het gezicht van Leonie die er best van schrok. En dan hebben we nog die andere Leonie. Ik weet niet wat er in die muffins zaten die ze voor de wedstrijd heeft gegeten, maar mevrouw zette haar verstand op nul en knalde er een drietje in. Heerlijk! Nouja dat waren geloof ik wel de hoogtepunten deze periode. Stand: 22-48
Mevrouw de coach was niet tevreden over onze rebound en outboxskills, maar we zijn inmiddels wel gewend dat we daar kritiek op krijgen. Een dag uitgeboxt is een dag niet geleefd (en ja deze zin klopt echt). Gelukkig sprong Kraaijenoord nog een paar keer naar die bal, want de rest van de meiden vertikten het. Verder valt er weinig te melden over deze periode, behalve dat het spel van beide kanten nou niet bepaald sportiever werd. Oh wacht… nu vergeet ik bijna het grappigste van de hele wedstrijd. Lieke moest even haar frustraties eruit gooien en gromde toen ze op de grond lag naar de tegenstander. Deze gromde vervolgens terug. Mensen, mensen wat hebben wij gelachen op de bank. Lieke kon er zelf ook erg om lachen. Eindstand: 28-60

Het is begrijpelijk als mensen denken dat deze uitslag slecht is, maar we mogen best wel trots zijn op onze eerste helft. Natuurlijk zijn er genoeg dingen die veeeeel beter moeten, maar toch hebben we het goed gedaan als team.
Anita en Rianne bedankt voor het helpen van dit Dreamteam (wijnteam).
Ik hoor de wat oudere lezers hardop denken: ‘’Waar slaat die titel op?!’’. Luister naar het nummer: Ik neem je mee – Gers Pardoel, en alles wordt duidelijk.

Scores
Leonie R. 2 punten, Esther M. 2 punten, Rianne B. 4 punten, Esther B. 9 punten, Rianne K. 2 punten, Lieke 4 punten, Leonie B. 3 punten en Petra 2 puntjes

Vrije worpen… 5 uit 8 (best redelijk)