‘De scholen zijn weer begonnen’. Wat voor ons betekent: ’Het basketbalseizoen is weer begonnen’. De meiden (die zijn overgebleven) van MU18-2 van vorig jaar zijn doorgestroomd tot DU20-2. Na een beetje pushen ging Julia ook met ons mee. Ik presenteer met trots:
#5 Esther de Mol: actrice in de dop.
#8 Esther Barnhoorn: alle ballen op Esther.
#10 Leonie de Ruijter: heeft een coördinatie die subliem is.
#11 Rianne de Best: doet haar achternaam eer aan.
#12 Leonie Barnhoorn: de man van de assist.
#13 Lieke de Jong: altijd aanwezig in het veld.
#15 Petra Barnhoorn: de Razende Reporter.
Bankspelers
#7 Eline Prins: gaat vol voor alles.
#9 Charlotte Boezaard: dribbelqueen.
#14 Manon Dubbelaar: de afmaker.
Coach
Julia Schaddé van Dooren – Dijkman: Steun en toeverlaat.
Lauren Beckley: fanatisme spat er vanaf tijdens de training.

Hoppa eerste wedstrijd was tegen een oud vertrouwd team: The Jump. Ze kwamen met 5 man aanzetten waarvan 1 in de pauze weg moest, maar gelukkig voor ons beide kwam er nog een zesde man. Nadat we als prinsesjes op de foto waren geweest, konden we eindelijk weer gaan beesten. We wilden perse voor de wedstrijd foto’s maken, want anders moesten we met onze tomatenhoofden op de foto. Tja we blijven een stel theeleuten.

Startende vijf: Leonie R. , Esther B., Lieke, Esther M. en Petra. Ohohoh wat hadden we een vliegende start (dus niet). Al vrij snel stond het 0-4. Gelukkig hebben we Esther B. nog die wel door heeft dat die bal door het netje moet. Vervolgens mocht Lieke 4x achter de vrije worplijn plaats nemen en daarvan gingen er toch 3 mooi in. We kregen het stuur in handen en konden een voorsprong nemen. Tijdens de time-out werd uitgelegd dat we veel meer moesten uitboxen en dat we moesten blijven bewegen in de aanval. Was het spel goed? Nee. Stonden we voor? Ja. Uiteindelijk draait het daar toch allemaal om. Na een mooie pass inside van Rianne kon Manon vrij haar bal afmaken. Eline haalde alle ballen uit de lucht en ook Leonie R. had een prachtige (onbewuste?) buzzer beater. Zo doen we dat mensen! Periodestand: 19-13
De tweede periode moesten we echt meer snelheid gaan maken zodat de tegenstanders nog niet op hun plek zouden staan. Dit allemaal om makkelijker te scoren. Het liep alleen iets anders… De eerste 4 minuten werd gedomineerd door The Jump. Opeens stonden we 21- 28 achter en dat was niet helemaal het plan. Esther M. mocht plaats nemen achter de vrije worplijn en ze benutte de kans. Het moet toch niet gekker worden… sluwe vos hoor die mol. Echt dichterbij konden we niet komen en de achterstand bleef staan. Het lengte verschil was nihil. We waren allemaal lang, maar desondanks hadden alleen de meiden van The Jump de rebound. Vooral geen gebruik maken van je lengte hoor, want stel je voor dat je die bal in je handen krijgt… ENG! Alle gekheid op een stokkie… het is natuurlijk schandalig… Eervolle vermelding nog even snel voor Leonie R. die haar vrije worp erin schoot. We waren allemaal trots op je Lee:P! Periodestand: 13-23 en ruststand: 32-36.

Een paar dingetjes die volgens la coach toch echt beter moesten: – uitboxen!!!! – het kon niet zo zijn dat hun ons eruit renden, dit moet beter – helpside, zie je man en de bal. Er zit best een kern van waarheid in. Toepassen is stap 2…

4 puntjes verschil, dat is niets! Weer duurde het 4 minuten voordat we tegengas gingen geven. Esther B. (wie anders) liet op een aardig afstand zien dat ook vanaf daar de ballen erin kunnen gaan. DE uitspraak van de game was voor Julia tijdens deze time-out bij een stand van 34-38. Citaat: ‘We laten ons toch niet inmaken door 6 kipjes’. Nou daar was meteen alles meegezegd. 10 vs 5/6 man en toch hadden we geen controle. We zouden ons diep moeten schamen (doen we lekker niet). Het ging aardig gelijk op deze periode en hoogtepunt was de keiharde block van Eline. Onze Leonie B. was een klein beetje boos en gooide een ei in de bal (nou misschien was het geen ei, maar hard was die zeker). Deze agressie hoort niet thuis op het veld… grapje… hoor wie het zegt:P. Heb ik nog wat te melden? Nou eigenlijk niet. Periodestand: 8-7 en tussenstand: 43-46.
Jaja we kwamen steeds wat meer dichterbij. Bij de start werd snel uitgenomen waardoor Leonie R. een lay-up kon lopen en vervolgens kon Charlotte een aanvallende rebound pakken en ook die bal in het netje gooien. Voorsprong hadden we inmiddels gepakt en dat wilde we graag zo houden. Na een prachtige, geweldige, fantastische, fabulous, briljante pass van Eline op Charlotte, die mooi weg liep bij haar man(het is ook zo’n klein meisje), en weer kwamen er 2 punten bij. Na de 5de fout van een speelster van The Jump werd en snel een time-out genomen. Wat was er aan de hand… ze hadden nog maar 4 speelsters over. Helemaal superrr natuurlijk. Julia maakte even snel duidelijk dat we nu echt niet meer mochten verliezen. Tijdens de aanval moesten we blijven snijden en in de verdediging moesten we met 2 mannen op 1 mannetje afstormen. Klinkt allemaal zo makkelijk en eigenlijk… is het dat ook. 50-45 stond er op het scorebord, maar wij lieten doodleuk er 50-49 van maken. Weetje wat het is: we willen het graag spannend houden voor het publiek en Julia bloednerveus zien worden. Want oh oh wat liepen we af en toe te klooien(nog netjes uitgedrukt). Toch maar meer trainen op een man meer situatie. Tijdens het trainen denk je: ‘Waar is het goed voor?’, maar nu weten we het. Na een score van Lieke en Manon konden we het rustig uitspelen. De buit was binnen!!! Periodestand: 16-7 en eindstand: 56-50!

Scores
Leonie R. 11 punten, Lieke 7 punten, Esther M. 2 punten, Rianne 4 punten, Esther B. 10 punten, Leonie B. 0, Manon 8 punten, Eline 4 punten, Charlotte 6 punten en Petra 4 punten.
Vrije worpen 10 uit 16 (62,5 %)