Uw vaste verslaggeefster heeft weer alle moed en tijd bij elkaar gesprokkeld om een ‘stukje’ te schrijven. Dit is overigens wel onder enige druk gegaan, maar ach je moet wat over hebben voor je teamgenoten.
Zaterdag 12 oktober speelden we onze derde wedstrijd van dit nieuwe zonnige seizoen. De vorige twee wedstrijden zijn oké verlopen. Vorige week vrijdag speelden we een sterke wedstrijd, maar deze verloren we helaas. We hoefden deze wedstrijd dus alleen dat niveau vast te houden en dan zou het wel goed komen. Al kregen we wel een mailtje van onze mental coach die ons voor onderschatting waarschuwde. Verder hebben we woensdag goed getraind. Het was zoals altijd pittig en dat went eigenlijk nooit.
We gingen zaterdag met acht man op pad. Ik hoor u denken: ‘Acht man?’. Ja acht man! Onze eigen Leonie de Ruijter alias Leodoor en Karina gingen die avond namelijk naar het concert van Gerard Joling. Gerard Joling boven je team verkiezen is natuurlijk een pijnlijk punt voor de rest van het team. Nu maar hopen dat Leonie en Karina heel hard heeft gedanst zodat ze net zo hard heeft moeten ploeteren als wij.

De reis naar het oh zo zonnige Nieuw-Lekkerland verliep vlekkeloos in auto De Best. We kwamen een halfuur van te voren aan, dus we kregen zoals altijd de opdracht om SNEL om te kleden. Tien minuten voor tijd kwamen we de zaal binnen (tja voordat iedereen haar behoefte op de wc heeft gedaan…), maar er was nog een wedstrijd bezig, deze wedstrijd zou nog een kwartier duren. Julia besloot dan ook om de kleedkamer in te duiken voor een teamtalk. Hier bespraken we alle spelletjes nog een keer en ook het teamplan werd besproken. We zouden gaan pressen met het doel slechte passes af te dwingen. Dit was dus het plan hè?! In de uitvoering is alles altijd ingewikkelder. Julia had ook nog een individueel doel voor iedereen, maar die ben ik per ongeluk expres vergeten. Op naar het veld!
Na een slopende warming-up hield Julia haar praatje. Na het kleedkamergesprek had ze weinig meer te melden. Knallen was voldoende. De startende vijf: Liza, Gerlinde, Lieke, Esther en Rianne. Het was de bedoeling om er meteen overheen te lopen. Dat verliep niet helemaal volgens plan. De definitie van lopen was hier anders dan in de rest van Nederland. Schijnbaar heb je in Nieuw-Lekkerland hele goede scheidsrechters en in de rest van Nederland niet, want het was erg wennen voor ons. Ze kijken hier niet in het spelregelboekje van de NBB voor de definitie van lopen, maar in de Dikke van Dale. Daar moet ik aan toevoegen dat alleen met deze definitie op zak werd gefloten voor ons. Bij de Klipperstars was vier stappen pas lopen. Waarschijnlijk bent u nu de draad kwijt, maar dat waren wij dus de hele wedstrijd. Voor vijf regels hou ik even op over de scheidsrechters. Het begin was dus stroef. Wij hebben gelukkig daar Liza (alle punten gescoord deze periode) die overal doorheen gaat en wel de basket kan vinden. Julia scheurde ondertussen haar gameplan in stukjes, omdat de Klipperstars in zone stond. Nu konden we natuurlijk nog steeds onze spelletjes oefenen, maar dat was nu opeens een stuk lastiger. Het duurde steeds net te lang voordat we in de press stonden, hierdoor hebben we heel was ballen laten liggen. Onze coach denkt dat het komt door luiheid… Stand: 5-8
De tweede periode hadden we dus was recht te zetten. Nou laat dat maar aan ons over… dus niet. De scheidsrechters waren nog steeds onze grootste vijand. Ze floten wel heel vaak voor lopen voor de meiden in het altijd mooie zwart geel, maar ze staken ook wel heel vaak een vuist in de lucht voor de meiden in het altijd mooie zwart geel. Ik beken dat veel fouten terecht waren, omdat wij onze handen niet thuis konden laten, maar aan de andere kant werd je neergeslagen in de bucket. Maar ik zal weer vijf regels mijn mond houden over de scheidsrechters. We hadden moeite met hun zone, omdat de bucket hierdoor vol stond en onze schoten vielen deze wedstrijd ook niet altijd. In de press lieten Esther en Rianne veel goede dingen gezien, waardoor de meiden daarachter weinig hoefden te doen. Persoonlijk bedank ik jullie hiervoor. In deze periode waren weer alle punten voor Liza op twee punten na van Gerlinde. De Klipperstars kwam niet goed tot scoren en wij liepen ietsjes uit. Stand: 12-22

Altijd lekker om met een voorsprong de rust in te gaan. Beetje jammer dat deze voorsprong eigenlijk veel groter hoorde te zijn. Voordat we de tijd kregen om even bij te komen, werden we door Julia streng toegesproken. Zij vond het onzin dat wij zoveel fouten maakten en daar had ze stiekem een puntje (nou zeg maar punt). Braaf knikken is dan het beste dat je kunt doen. Even hard inlopen en dan weer knallen.

Zij in de zone, wij ook in de zone. We hoopten vurig dat dit zou helpen in de verdediging. De press bleef staan, omdat we dit zo goed en vaak deden (ahum). Na twee saaie minuten was daar natuurlijk weer onze Liza die het ijs brak. Nu moest het echt gebeuren! En het gebeurde ook wel een beetje. ‘Box’ lukte ook nog een keer en we gingen maar door. Je kon het nog steeds niet goed noemen, maar ach… Wij zijn niet zo kieskeurig en met twee punten op zak zijn wij ook best blij. Onze Liek werkte zich op drie verschillende posities in het zweet. De ene keer moest ze opdribbelen en in de volgende aanval moest ze de bal zien af te maken. Je moet veel verschillende talenten hebben om in dit team te mogen spelen. Dat is dan ook de reden dat er elk seizoen weer strenge toelatingsexamens worden gedaan. Een balletje laten rollen is niet voldoende. Je moet ook goed kunnen kletsen en treuzelen. Onze sociale Leonie B. kreeg de bal en had een helder moment. Zij schoot de bal en terwijl iedereen zijn adem inhield, ging de bal natuurlijk gewoon door het netje. En wat denk je… een minuut later flikte ze hetzelfde. Nouja hetzelfde… nu stak de scheidsrechter drie vingers in de lucht. Ik ben mevrouw Barnhoorn nu nog steeds aan het overtuigen dat het echt een driepunter was. Niet dat ik het zeker weet hoor, maar ik vertrouw ALTIJD op de scheidsrechter. Stand: 18-37
Jaja we hadden ze inmiddels verdubbeld en met zo’n gigantische tussenstand is dat natuurlijk reuze knap (ahum). Deze laatste periode gingen we maar gewoon door met wat we deden. Als jullie precies willen weten hoe dat eruit ziet, nodig ik jullie uit om dit de volgende thuiswedstrijd te aanschouwen (zaterdag 2 november om tegen 15.45 MSV). Eline werd deze periode beloond voor haar harde werken. In de verdediging had ze meerdere malen een steal en nu viel de bal ook door het netje. Toch fijn om van die hatelijke nul af te zijn. En Liza? Die ging natuurlijk vrolijk verder. De laatste minuut werden er drie meiden eruit gestuurd met vijf fouten (Esther, Rianne en Liza). Julia verzocht ons dan ook nu echt geen fouten te maken. En dat deden we de laatste twintig secondes niet meer. Eindstand: 20-49

Scores
Liza 32 (!!!) punten, Gerlinde 3 punten, Lieke 2 punten, Leonie 5 punten, Rianne 2 punten, Esther 1 punt, Eline 2 punten en Petra 2 punten
Foutenlast: 9 tegen 25 (!)
Loopovertredingen: 8 tegen 89