Daar gaan we weer. Vorig weekend even geen wedstrijd (af en toe ook wel lekker), maar nu weer knallen. In die 2 weken heeft er een grote verandering plaats gevonden. Missy had geen zin meer in ons (de echte reden ligt iets anders) en maakte plaats voor Heather. Voor mensen die geen beeld hebben van haar: ze laat niet met zich sollen om het maar netjes te zeggen. Inmiddels heeft ongeveer de helft van Dames 1 ons wel een keer training gegeven (vaak onder druk) dus het is wachten tot de heer Melis een keer komt kijken naar deze talenten. Wij zijn namelijk zeer gezellig voor op de bank.
Dat wat mij het beste is bij gebleven bij de trainingen van Steccie was hoe je de tegenstanders bang moet maken. Dus dat gaan we maar even toepassen hè. We zijn heel goed in schreeuwen dus dat moet lukken zou je denken.

Dames 1 moest vlammen in Tubbergen (lekker naast de deur) dus wij hadden geen coach. Gelukkig hebben we daar mevrouw Spaargaren (ja ik doe het maar netjes, want je weet nooit waar het goed voor is) die het stokje wel even wilt overnemen. Dit keer dus geen flauwe opmerkingen over la Dijkman. Saai hè?
We moesten om 20:00 in ons vertrouwde nest Cleijn Duin. Ik zal niet te veel zeiken over dit tijdstip, maar als ik zo keek naar het publiek zag je duidelijk dat mensen van (ruim) boven 40 inmiddels aardig indutten rond dat tijdstip. Waar zou het aan liggen?
Tegenstanders waren Hurricanes en ik heb zo’n vermoeden dat die ook heel blij zijn met dit tijdstip (ongeveer rond half 12 thuis denk). We kenden ze nog niet, dus we deden weer waar we goed in waren: onderschatten.

Startende vijf waren: Leonie R, Rianne, Andrea, Esther M en Lieke. We begonnen echt dramatisch. De tegenstanders waren ontzettend fel terwijl we dat niet hadden verwacht, want ze keken zo lief. Na een paar wissels scoorde Ellen pas in de 4de minuut. Snel maar een time-out nemen om orde op zaken te stellen. We waren zo overdonderd door de tegenstanders. Ze onderscheepte steeds maar weer onze slechte passes. Inmiddels stonden we al 6 punten achter. Dat moet natuurlijk beter. Li-la-lotje (Leonie B.) ging goed omhoog en kreeg na een paar pogingen de fout mee. 2 vrije worpen waren het gevolg jammer genoeg werden deze gemist, maar je bent zeker niet de enigste*diepe zucht* daarin. Om toch enigszins positief te blijven liep onze swing wel aardig. Dit is volgens mij de eerste keer dat we het goed toepassen in de wedstrijd zonder dat het ons eerst 100x vertelt hoeft te worden. Ook zetten we een paar goede screens, maar meer positieve punten kan ik echt niet benoemen. Jammer de pammer. Stand eerste periode: 10-16
We stonden maar 6 puntjes achter kortom het kon nog alle kanten op de tweede periode. Eerst maakte wij een fout (wij doen nooit wat*kuch*) waaruit werd gescoord en vervolgens was daar Esther B. die het netje kon vinden. Tessa liet ook even zien wie ze was en stond vaak vrij. Vooraf werd uitgebreid vertelt dat we bij onze man moesten staan en niet, zoals we altijd doen, 3 meter afstand houden hier hadden we immers hard op getraind. Dit voerde we niet goed uit, want we bleven vaak angstig 3 meter van de tegenstander afstaan. Leonie R had echt een schitterende centermove in de 4de periode en maakte die bal ook nog af ondanks dat er vaak een deksel op de basket zat. De grond was ons domein. Alle ballen vlogen in het rond zonder enige controle dus ja dan moeten we maar op de grond het gaan uitvechten met het gevolg dat de pijl in Cleijn Duin waarschijnlijk nu lam is. Karina speelde heel goed deze wedstrijd en scoorde ook nog, beter kan eigenlijk niet. We moesten veel feller worden om die bal in bij ons te houden. Hurricanes speelde heel snel en ook elke keer weer hetzelfde, maar we hadden er maar geen grip op. Ook Esther de Mol kreeg zoals elke wedstrijd weer wat fouten mee en scoorde hier gelukkig wel uit. Zo hou je het gemiddelde tenminste in evenwicht, dankje wel Es! Zoals gewoonlijk was onze pressbreaker weer slecht. Iedereen liep elkaar in de weg of vergat wat ze moesten doen. Wat meer pit erin zou wel helpen. Ruststand: 19-27.

We mochten niet opgeven. 8 puntjes zijn zo gemaakt en we kunnen het echt wel. Ik denk niet dat ik weer hoef te beginnen over onze rebound kwaliteiten, want die hebben we niet. Nou die hebben we wel, want we zijn niet klein maar we doen het gewoon niet. Nadat de Hurricanes 6 punten konden scoren werden we een beetje wakker doordat Andrea de bal er inschoot in de 5de minuut. Na de 5de minuut werden wij eindelijk allemaal fel. Beide partijen hadden loswapperende handjes en soms leek het niet meer op basketbal, maar op rugby. Aan alle kanten werden meiden omver gebeukt en nog allemaal andere dingen, maar dat kan ik niet hier plaatsen want misschien lezen ook kinderen (van onder de 16)dit en dan wil ik het niet op me geweten hebben dat wij aanzetten tot geweld. Om eerlijk te zijn konden wij er ook wel wat van, maar de tegenstanders waren de hele wedstrijd al bezig. Er werd eindelijk wat meer voor die fouten gefloten en het kon ze ook niet ontgaan, want je kon de fouten niet zien maar je kon ze ook horen. De scheidsrechters hadden ogen te kort om het allemaal bij te houden. Lieke mocht plaats nemen achter de vrije worp lijn en dit keer schoot ze allebei de keren rijk (de vorige wedstrijd gingen ze nog mis dus die trainingen helpen wel). Alle kleine beetjes helpen. De bank begon zich steeds meer aan te moedigen (kunnen we heel hard) iedereen probeerde alles te geven, maar het was niet makkelijk. Ook Rianne schoot haar vrije worpen raak en daar was ze erg van geschrokken. Ja Riet ook jou kan dat lukken. We vechten als leeuwen (soms echt letterlijk) en probeerde terug te komen. Echt lukken deed dit niet, want de stand na de derde periode was: 27-39.
Koppies omhoog en weer gaan!! In deze periode hadden we een hoop om goed te maken. Het liep bij ons niet. De helpside waar we zo goed op hebben getraind waren we nu allemaal opeens kwijt en we speelde veels te langzaam. Hoppa uitnemen, passen, snijden en afmaken maar dat deden wij niet. We gingen eerst heel rustig uitnemen en dan moesten we allemaal even dribbelen om vervolgens de bal te verliezen door vaak een slechte pass. De felheid die we de derde periode hadden was opeens voor de helft verdwenen. Esther B. schoot gelukkig nog wat ballen raak, want anders was het nog erger geweest. Leonie R. benutte ook nog eens een vrije lay-up, maar daarna was ons spel totaal verdwenen. Het leek net of we hadden opgegeven. We lieten de tegenstanders heel makkelijk scoren en zelf huppelde we er maar een beetje achteraan. Lieke schoot voor ons de laatste punten erin en toen was de koek echt op! We hebben gestreden, maar dat was niet voldoende. Eindstand:38-59.

Uw R(azende)R(eporter) heeft er alles aan gedaan om toch een positief verslag te maken. Tot nu toe kon ik van elke wedstrijd wel een positieve wedstrijd maken terwijl dit niet zo was, maar dit keer niet. Maar we moeten deze wedstrijd gewoon vergeten en volgende week weer gaan knallen tegen BS Leiden.

Scores
Leonie R. 7 punten, Esther B. 14 punten, Rianne 2 punten, Andrea 2 punten, Leonie B. een kapotte stem, Esther M. 1 punt, Karina 2 punten, Tessa 0, Ellen 4 punten, Lieke 4 punten en Petra 2 puntjes.
Vrije worpen: 8 uit 18. Sssst niet aan Julia en Heather doorvertellen!