Er zijn wedstrijden die je wilt winnen, het maakt niet uit hoe… Als je ze verliest is je dag niet meer goed te maken. Een wedstrijd waar je tweehonderd procent voor geeft, doet ook tweehonderd procent pijn als je hem verliest… maar als zo’n wedstrijd gewonnen wordt is het een dag om niet te vergeten. Aangezien Heren 1 nu officieel echt op jacht is naar het Rayon Kampioenschap was de wedstrijd tegen Leiden 3 zo’n wedstrijd. Leiden is waarschijnlijk het grootste obstakel op weg naar de play-offs. In alle voorgaande jaren kon men maar niet van Leiden winnen. Deze keer zou dat niet gebeuren, tenminste dat was van de gezichten van de spelers af te lezen…
De verslagen van Heren 1 staan natuurlijk vol grappen en grollen, dit omdat een serieus wedstrijdverslag meestal niet echt gelezen wordt. Men moet echter niet het idee krijgen dat wij een stel ongeregeldheden zijn… Ok, dat zijn we wel. Lace Strong schreeuwt niet voor niks meerder malen door de zaal: “Shit, Lace!” Reden daarvoor is dat er weer een chaotische aanval werd neergezet die tot niets heeft geleidt. Maar om gelijk maar in de sferen van de Fabeltjeskrant te komen.. Een sport is niks zonder plezier. Dus kleine Grasshopperianen, onthoudt deze wijze les van Heren 1: Vergeet niet dat er naast plezier ook gewerkt moet worden om resultaten te boeken. Soms kan dat frustrerend zijn, maar uiteindelijk zal dat zijn resultaten geven.
Goed nieuws moet natuurlijk ook vermeld worden. De teammap is weer terecht! Arie Hoek had hem gewoon thuis liggen. Hoek was vrijdagnacht thuis gekomen uit Oostenrijk van zijn tweede wintersport dit seizoen, dus hij kon gelijk weer aan de bak.
De trainingen vorige week verliepen vrij rustig, waar men op woensdag de onderlinge duels fel speelde en men tegen elkaar stond te schelden over de score, was er vrijdag alweer niets aan de hand en stond men alweer vrolijk ongegeneerd wat minder prettige luchtjes naar buiten te puffen tijdens een toespraak van Lace.
Eén punt van aandacht, de vloer in sporthal de Vliethorst is gewoon simpelweg de beste vloer waar wij in onze sportcarrière op gespeeld hebben. Vergelijkbaar met Cleijn Duijn, maar dan niet glad en stoffig maar een vloer waar je perfecte grip op hebt. Perfecte omstandigheden dus om een wedstrijd op te spelen! Deze omstandigheden werden ook flink in ons voordeel gezet door de supporters die ons ook deze keer weer kwamen aanmoedigen. Onder leiding van Dhr. Messemaker wisten de supporters een zesde man van Goliath formaat neer te zetten.
In de eerste periode werd er uitermate goed gespeeld. Leiden werd overrompeld en Marcus Potters liet zien dat hij simpelweg niet te stoppen is. De bucket, door Lace ook wel “Prime Real Estate” genoemd, werd met bloed, zweet en tranen verdedigd. Al snel liepen we uit tot een voorsprong van 12 punten. Na een kleine inzakking in de tweede periode gingen we met een verschil van 11 punten de rust in. Het duo Klok & Strong hield ons scherp tijdens, waardoor we weer met oorverdovend lawaai van onze supporters aan de derde periode begonnen. Waar Leiden eerst terugkwam tot 7 punten werd er al snel weer uitgelopen tot een verschil van 18 punten. De mannen uit Leiden zijn echter wel wat gewend en kwamen toch terug tot een verschil van 3 punten. Grasshoppers vocht zich echter, na een bloedstollend einde, tot een eindstand van 63 – 68.
Een gewonnen wedstrijd, waar we trots op mogen zijn. Zo’n die dus tweehonderd procent perfect voelt. Dat Martin Kales, na afloop in de kleedkamer, daar zo’n 5,0% alcohol toevoegt laat toch maar zien wat een schat aan ervaring deze man heeft.
Zaterdag 5 februari:
Grasshoppers Heren 1 met VIP – Rowic Heren 1
16:00 uur Cleijn Duijn
