Herkenbaarheid.

Mensen hebben uiteraard kenmerken. Deze kan men opmerken aan het gedrag, uiterlijk of acties van een persoon. Heren 1 heeft ook mensen met speciale kenmerken of die speciaal herkent worden. Snapt u het nog? Nee?
Simpel gezegd kan men bijvoorbeeld Arie Hoek herkennen aan de enorme bos krullen die hij op z’n hoofd heeft groeien. Amerik kan men herkennen als een versie van Lucky Luke, de man die nog sneller schiet als z’n schaduw, en nog raak ook. Bolle Bas kan men herkennen aan.. achja laat ook maar… en Jaco heeft bijvoorbeeld uitschuifarmen die menig brandweerkazerne een ladderwagen bespaart.
Waaraan kan men Potters echter herkennen? Nou dat kon hij afgelopen vrijdag zelf wel even vertellen. Potters doet namelijk boodschappen in de Hoogvliet. Vol trots vertelde Marcus dat een kleine jongeman van ongeveer twaalf jaar oud aan hem vroeg: “Jij bent toch die speler van Heren 1?” Het wordt dus wachten op een grote afbeelding van Potters op de muur van bijvoorbeeld de vuurtoren. Wat een manier om Grasshoppers te promoten vindt u niet?

Maar goed, we kunnen nog zo beroemd zijn als we willen, zonder hard werken en het neerzetten van resultaten is dat niks waard. Daarom gaan we maar weer over op de orde van de normale zaterdag. Er moest weer gespeeld worden, ditmaal tegen Utrecht Bulls. Mark van Delft belde vier uur voor de wedstrijd af, omdat hij tijdens een voetbalwedstrijd door z’n enkel was gegaan. Hij vond het namelijk nodig om op de bal te gaan staan in plaats van er tegen aan te schoppen. Alexander was er ook niet bij, omdat hij een etentje had. Daarnaast waren we weer bijzonder vereerd om een aanstormend talent in ons midden te krijgen. Bart Remmelzwaal was namelijk VIP van de week.
Bart, bewaar je shirt goed, want Potters z’n handtekening kan nog veel geld waard worden! Leuk dat je erbij was!

De uitwedstrijd, waarvan geen verslag geschreven is, werd gewonnen met ongeveer twintig punten. De Bulls staan dan ook laatste in de competitie dus het zou niet al te moeilijk moeten worden dachten we zo.. Niet dus, na acht minuten spelen in de eerste periode stonden we achter met één punt. Het nonchalante spel werd door de Bulls afgestraft. Verdedigen deden we niet en turnovers werden nog sneller gemaakt dan de omloopsnelheid van de gemiddelde roddel in Katwijk. Ok…dit is misschien lichtelijk overdreven, maar we speelden gewoon te makkelijk. De motivatie om te winnen, zoals tegen Waterdragers en Leiden die er wel was, was er in de eerste periode tegen Utrecht gewoon niet aanwezig. Gelukkig begon men in de tweede periode wel beter te spelen waardoor men weer op voorsprong kwam. De tweede helft liepen we langzamerhand uit, toch was er nog een mooie turnover van Potters, die de bal keihard tegen de 24 seconden klok gooide. “Denk om m’n spullen!!” werd er geroepen vanaf de tribune. Wegens vermoedelijke censurering zullen we de naam van diegene maar niet noemen.
Al met al werd er met achtentwintig punten gewonnen en zijn we nog steeds ongeslagen.

Volgende week komt Binnenland 3 op bezoek, wat een fysieke wedstrijd belooft. Over twee weken zal er helemaal anders gespeeld moeten worden aangezien dan Waterdragers op bezoek komt. Deze uitwedstrijd werd met een miniem verschil gewonnen, dus de thuiswedstrijd belooft ook wat. U bent allemaal uitgenodigd!

PS: Arie Hoek is vorige week weer een jaartje ouder geworden. Een felicitatie is nooit te laat!