We moesten het vandaag zonder Lisa, Carolina, Nickie en Rianne doen, zij zijn heerlijk op vakantie. Met 8 man vertrokken wij naar ‘s Gravenzande, Anouk ging gezellig met ons mee, zonnetje scheen, het beloofde een mooie “zonnige” dag te worden.
We kwamen in een leuke zaal, met nieuwe belijning, nog niet opgespeeld, niet dat het heel anders is, maar toch leuk voor het eerst.
Sprongbal was voor ons, terwijl onze springer min of meer de bal zelf ving. Met de zon nog in je hoofd, verdween deze al gauw bij ons achter donkere wolken. Alle schoten, vrije lay-ups, gingen mis, makkelijker kon je ze niet krijgen, drama. Time out mocht niet baten, het ging niet. In de 7e min. stonden we dan ook wel verdiend achter met 10-0. Anouk P. opende de eerste score van ons laat in de 7e min. Periode stand 12-4.
De meiden van Westland Stars deden constant hetzelfde waar ze uit scoorde. Makkelijk te verdedigen, maar dan moet je er wel met je hoofd bij zijn. Die hoofden maar even goed wakker geschut en ze duidelijk gemaakt hoe dit toch echt makkelijk anders kon.
In de 2e periode kwamen we in de 1e minuut terug tot 9-12, geen score voor hun. We hadden beginnende fluiters, was ons ook van te voren gezegd, is ook niet erg iedereen moet het leren. Het werd wel een beetje naar dat de onervarendste, onder ons bord floot en dat ging niet zo lekker, overtredingen kwamen niet bij hem over, dat is 5 x nog niet zo erg bij 10 x voel je al borrelen bij de meiden en bij de 15e x komt er stoom uit hun oren. Het is niet ideaal maar je moet het ermee doen. De sfeer werd er niet leuker op, de wolken die we in het begin zelf gecreëerd hadden werden zacht gezegd donder wolken, moest wel leuk blijven, op deze zonnige dag. Ingrijpen was nodig even de rust in die koppies terug. Vermaand hun mond te houden ons het probleem te laten oplossen en te kalmeren. Per stand 9-12
Als je zelfs Romy kwaad kan krijgen, is er echt iets mis. Dus in de rust maar is de kleedkamer opgezocht.
Wil je deze wedstrijd winnen dan moet je je eigen spel gaan spelen, je wilskracht tonen, je niet klein laten krijgen en zeker niet gaan stomen en gaan schelden op scheids. We hadden nog wat praktische tips, uit ons basketbal verleden, hoe je dit kon omturnen en de wedstrijd zeer zeker te winnen. Meiden onze taktiek uitgelegd, rustig gekregen en met veel vertrouwen begonnen we de 2e helft. Ruststand was 24-23 achter.
Na rust ging het veel beter lopen, scheids “floot” beter. Maar we keerde de wedstrijd om door te vechten voor elk punt die we waard waren. Anouk had voor de rust al haar 4e p, doordringen waren er daar wel 2 van, maar je hebt gewoon 4 kruisjes achter je naam en daar moet je mee door. En dat kon deze meid. We konden elkaar beter vinden. Verdedigend stond het nu bijna als een huis kan nog beter maar we konden het ermee redden. Schotjes vielen, iedereen zat nu beter in wedstrijd. Per stand 9-27.
Verdediging nog even aanscherpen, fast break gaan lopen, snellere omschakeling, ook lekker door kunnen wisselen, en verdedigend zeker goede laatste periode. 1-12. Wat zeker niet de eerste periode telde, maar vooral de 2e helft, verdienden de meiden te winnen, door hun keiharde werken. Eindstand 63-33. Zo eindigde deze vermoeiende middag toch nog zonnig, zowel binnen als buiten. Maar kunnen we even bijtanken en genieten van een weekje vakantie. Volgende keer zijn we weer compleet. Ons nu ontdekte geheime wapen, genaamd Romy, kan de volgende tegenstander beter niet kwaad maken, want dan speelt ze op haar best.
Romy 17, Anouk 10, lizze 10, Eline 6, Thirza 10, Areen 8, Melissa 2.