Voor de allerlaatste keer moet ik weer achter de computer kruipen voor een ‘stukje’, ik ga het nog missen. 16 april was de datum voor de laatste wedstrijd van het seizoen. Het was een uitwedstrijd in Rotterdam en tegen dit team hadden we al 3x gewonnen, dus we wisten wat ons te doen stond.
We zijn graag op tijd en dat waren we ook, maar één auto reed lichtelijk achteraan met de pakjes waardoor we nog steeds moesten haasten. Haasten bij ons betekent een kwartier en achteraf bleek het niet nodig te zijn, want de andere wedstrijd was nog niet klaar. FIJN…
Toen we binnen kwamen, in onze sexy outfits, was meteen al duidelijk dat het echt snikheet was in de zaal. De Britsch school heeft een slechte reputatie op dit gebied (of te koud of te warm), maar deze sporthal overtrof het. Het was zo gruwelijk benauwd daarbinnen. Het inlopen ging…euh… wel…euh… nou laten we zeggen op MU18-2 manier. Wat dat inhoud? Nou makkies an!
Het publiek had een eigen tribune en deze stond een halve meter achter onze bank. Geloof me het is niet bepaald ideaal als je ouders alles mee kunnen luisteren…
Wat doe je als je al 3x hebt gewonnen van dit team en je bent MU18-2? Juist ja dan ga je met zijn alle het team onderschatten! De berekening van Esther M. was dat wij met 30 punten moesten winnen en BS Leiden moet hun laatste wedstrijd (14 mei pas) dan met 20 verliezen, want dan staan we 4de. Nouja toen dachten wij dat het wel haalbaar moest zijn. Misschien een slim idee om eerst een wedstrijd te spelen en daarna mogen we pas weer gaan onderschatten.
Ellen kon niet meedoen. Dat is erg jammer want nu besef ik me pas dat vorige week je allerlaatste wedstrijd was van je basketbalcarrière. Balen dat we die dan hebben verloren.
Over op serieuze zaken dan maar (*kuch*). De opdrachten van Julia waren om halfcourt te verdedigen en hun niet te laten insnijden. Startende vijf: Esther B., Esther M., Lieke, Leonie B., Leonie R. Op deze manier maak je het jezelf niet echt makkelijk Juul! De tip off werd duidelijk gewonnen door Esther B. en Esther M. kon hierdoor een HELE vrije lay-up lopen. Eerste 2 punten waren dus een cadeautje. Nou die pakken we met alle liefde uit hoor. Het begin was een beetje slap. We stonden te lang stil waardoor het tempo heel laag lag. Leonie B. ging schieten op een plek waarbij je dan denkt: nou doe dat maar even niet. Maarja dan ken je Leonie nog niet! Hoppa gewoon schieten en ondanks dat ik heel zachtjes zei: ‘niet schieten’ ging die bal er toch in! We stonden 4-10 voor en Rotterdam nam een time-out in de 8ste minuut. De helpside moest veel beter, een keer een screen zetten is ook een optie als je vastloopt en het tempo moest echt veel hoger, volgens mij heeft Julia zoiets gezegd. Sorry ik word ook een dagje ouder. Esther B. had een hele goede dag vandaag en maakte haar acties heel goed af. Als laatste scoorde Lieke deze periode. Op de sheet staat dat het een drietje was, maar dat stukje heb ik dan gemist. Maakt niet uit hij staat op de sheet dus hij zal wel gemaakt zijn… Voordat we het wisten floten de scheidsrechters af omdat de periode voorbij was, terwijl er voor ons gevoel net 5 minuten waren gespeeld. Hmmmm beetje vreemd. Periodestand: 10-17
Omdat de periode voorbij was voordat we het wisten had Julia geen tijd om te wisselen. Alle meiden die op de bank zaten mochten er nu in en Esther B. mocht nog even doorgaan met scoren. Beide teams hadden rode pepers nodig om voor wat meer pit te zorgen. We gaven te veel ruimtes weg inside en stonden niet goed genoeg op onze man. Tijd voor een time-outje. Ook meteen tijd om al dat vocht dat we kwijt raakte bij te drinken. Door die benauwdheid gingen we nog slomer spelen dan dat we normaal gesproken al doen. Het mag geen excuus zijn, want de tegenstanders hadden er ook last van, maar het hielp ons niet. Andrea ging als een raket naar binnen en kreeg ook nog eens de bal mee. Kan het nog beter? Ja, ze maakte haar bal ook nog eens af! Wiehoe!! Karina was terug van weg geweest en ze was het nog niet verleerd, want ook zij maakte haar bal af. De pijl was wel een gevoelig onderwerp deze wedstrijd, want hij wees wel heel vaak naar de verkeerde kant. Nadat de tafelaars door hadden dat wij zagen dat het niet klopten, wees die opeens naar onze kant. Ja, je moet ze scherp houden in Rotterdam. Het liep nog niet zoals het moest lopen en we konden geen gat slaan. Periodestand: 6-7 en ruststand: 16-24
Hop meteen naar buiten in de rust. Effe uit die zaal om af te koelen. Het publiek zei dat ze nergens last van hadden, maar aan onze hoofde kon je zien dat het warm was. Julia en de coach van Rotterdam hebben even met de scheidsrechters overlegt over de speelminuten, want ze geloofden beide niet dat we 2x 10 minuten hebben gespeeld. Na de pauze stond de coach van Rotterdam constant bij de tafel wat er voor zorgde dat na de rust wel 2x 10 minuten werd gespeeld.
De eerste score na de rust was voor Rotterdam. We waren overgestapt op onze press, maar dit voerde niet iedereen uit. Nou laten we zeggen dat één iemand het uitvoerde. Rianne stond namelijk na de rust wel te pressen en haalde hier veel steals uit. Als we dit met zijn alle zouden gaan doen, hadden we veel meer ballen kunnen onderscheppen. Ipv dat gaven we Rotterdam nog steeds te veel ruimte. Het spel werd fysieker en was soms net op het randje. We hadden 2 jonge scheidsrechters en we hebben ze het niet makkelijk gemaakt. Je moest even vanaf de kant voorzeggen als er een fout werd gemaakt, maar soms floten ze daarna wel. Oké ik zal eerlijk toegeven: misschien had ik technische fout verdiend. Basketbal is emotie he (uit me duim gezogen). Ik en Julia schreeuwde vrij veel. Het enige verschil was dat Juul onder de grens zat en ik misschien net daarboven. Sorry… Maarja als een meisje de vierdaagse loopt moet er wat gezegd worden. Na de 2de minuut was het onze tijd om een gatje te slaan. Een 0-9 run van onze zorgde ervoor dat we 19 punten voor kwamen te staan. Leonie R. liet zich niet aan de kant zetten en ging door waardoor ook zij weer scoorde. Esther B. hield maar niet op met scoren, maar kreeg ook wat fouten tegen. Andere Esther (lekker onpersoonlijk) ging met haar woeste kop ook inside en kon weer een lay-up maken. Na 10 minuten stond er 21-36 en periodestand: 5-12 op de sheet.
Nu was het zaak om dit niet meer weg te geven. Er werd wat vaker voor fouten gefloten voor ons, maar dit was lang niet altijd terecht. Zo mocht je bijvoorbeeld in deze wedstrijd geen block maken, want dat was een fout. Beetje vreemd. En nog vreemder was dat je een fout tegen krijgt als er iemand doordringt. Je mocht niet blijven staan als ze aankwamen dribbelen. Nee, je moest een stapje opzij zetten, want anders kreeg je een fout. De eerste 5 minuten domineerde Rotterdam deze periode, omdat ze makkelijk konden insnijden. De opdracht was om hun uit de bucket te houden, maar dit lukte niet. Rianne scoorde gelukkig, wat weer zorgde voor een omkeer. We gingen weer even vlammen. Een vreemd moment waren de twee vrije worpen van Esther B. Na een controle op de sheet bleek dat #30 5 fouten had, maar de bal was al afgegeven en Esther schoot netjes haar bal erin, maar volgens de scheidsrechter moest die opnieuw worden genomen omdat #30 eerst het veld moest verlaten. Gelukkig kan je dit wel aan Esther vertrouwen want ook haar derde vrije worp schoot ze erin. Misschien maar goed ook, want anders waren een paar mensjes op de bank wel een soort van boos geworden (niet op Esther natuurlijk). Onze spelletjes liepen redelijk. Na de 7de minuut werd er niet meer gescoord, maar alleen nog uit vrije worpen. Dit zegt waarschijnlijk genoeg. Esther B. moest de laatste 2 minuten toch op de bank zitten, want mevrouw had 5 fouten. Tis een skande!! (grapje) Niets is erger dan een time-out nemen in de laatste paar seconde. Om even te pesten nam Julia een time-out. Ze had er daarna nog 2, maar ze vond het toch te lullig om die 2 ook te benutten (jammer)… We hebben heel veel besproken in de laatste time-out. Het enige wat we hebben besproken is dat wij heel graag willen dat Julia nog een jaartje door gaat. Je moet helemaal zelf weten wat je doet hoor :P, maar wij hebben effe ons zegje gedaan. Na de time-out kon Rotterdam nog scoren wat zorgde voor een eindstand van 33-46 en periodestand: 12-10
Hup meteen weer naar buiten, maar dit keer voor een teamfoto. Ik heb ze nog niet gezien, maar ik schaam me er nu al voor…
Scores
Leonie R. 6 punten, Esther B. 15 punten, Rianne 3 punten, Esther M. 7 punten, Karina 2 punten, Leonie B. 2 punten, Andrea 4 punten, Lieke 7 punten en Petra zero
Vrije worpen 7 uit 25 (shame…)
Na de wedstrijd zijn we met een groot deel van het team en coach naar de clown geweest met een grote M. Alles wat we net hadden verbrand aten we er nu weer bij. Bij de Mac hebben we een extra bakje gevraagd voor als Lieke in de loop van de avond een keer zou gaan kwijlen. Helaas kan ik niet duidelijker hierover zijn, want ik ben onderdruk gezet door Liek maar degene die erbij waren snappen heeeeel goed wat ik bedoel *knipoog*. Het was zeer gezellig.
3 meiden gaan helaas stoppen met basketbal. Het was een onwijs leuk jaar!!!! Ik maak nu even gebruik om mensen te bedanken. Nou eerst alle ouders die ons hebben gereden en voor ons hebben gegild. Natuurlijk de invalcoaches en de meiden zelf. Maar vooral onze coaches. Heather en Missy hebben we al bedankt en lezen dit toch niet dus ik kan nu wel even Julia in het zonnetje zetten. De vrouw die elke donderdag er was en als het kon ook elke wedstrijd coachte. Onwijs bedankt!! Ook al hebben we het je soms niet makkelijk gemaakt, je gaf ons niet op. Thx 😀
Reactie coach:
Over de wedstrijd heb ik eigenlijk niet zoveel te zeggen, behalve dat het niet onze beste wedstrijd was (en dit geldt trouwens ook voor de scheidsrechters…).
Dan over het hele seizoen; ik vond het leuk! ik heb het erg graag gedaan..en dat jullie niet de makkelijkste zijn, maakt het gewoon een mooie uitdaging!;) Jullie zijn een team met allemaal leuke meiden en het ligt in elk geval niet aan jullie of ik door ga of niet….
