Uit het hele verre Eindhoven waren afgelopen zaterdag de meiden van Almonte te gast in de Northgohal. Uit was er nog van verloren, dus er moest iets rechtgezet worden.
Vandaag spelen Annabel, Fleur, Kinou, Marjolein, Michelle, Mirjam, Saskia en Zita. De anderen mogen het met Grasshoppers MU16 opnemen tegen Loko.
Het eerste kwart heb ik gemist en dat was, van horen zeggen ook gelijk het beste kwart. Na 10 minuten staat er 20-3 op de borden. Waren wij nu goed of waren zij zo slecht. Wij waren erg goed, hoorde ik van dochterlief. Oké. Tweede kwart dan, Almonte gaat zone spelen. Iedereen gelijk in de stress, chips, zone, wat nu. Stekker uit de schotklok trekken en hopen dat de scheidsrechters het niet merken? Net doen of het geen zone is, maar dat ze gewoon niet in de passlijn staan? Lekker drietjes gaan knallen? Marloes moet het voorzeggen maar het duurt even tot de aangedragen oplossingen ook inde praktijk worden gebracht. Er moeten wat time-outs aan besteed worden, maar het komt nog niet helemaal over. Van de aanwijzingen langs de kant zien we weinig tot niets terug in het veld. Way too much information in one sentence, maybe? Bij de rust nog maar 10 punten voor, het derde kwart zelfs een puntje achter. Maar dan valt het kwartje eindelijk. Oh, bedoel je dat, Marloes? Nou, dat doen we dan toch? Kortom, MSV pakt de draad weer op. Almonte doet weinig meer terug en flierefluitend winnen de meisjes de wedstrijd. En passant wordt iedereen menigmaal op de bon geslingerd zodat Fleur en Kinou al eerder mogen gaan douchen, en nog een stuk of wat meiden op hun teentjes moeten gaan lopen. Dan doen ze beheerst tot het laatste fluitsignaal.
Eindstand 61-52
Ondertussen kunnen we ons wel vermaken met onze Brabantse gasten op de tribune. We moeten toch weer een keertje gaan carnavallen in het zuiden.
Nou, dat was het weer voor vandaag. Nu twee weekjes vrij en dan gaan we weer verder met een uitwedstrijd bij Den Helder. De groetjes.
