Tja, wat moet je schrijven na deze uitslag. En waarom deze foto bij dit verslag. Ik zeg, lees even verder …
Goedgemutst, fris, fruitig en allemaal gezond, reizen we op een druilerige oktoberdag naar het verre Bemmel, ergens in het oosten. We mogen aantreden tegen het plaatselijke Batouwe, ook wel bekend als Lekdetec.nl, een naam waar we na vandaag natuurlijk veel flauwe grapjes over kunnen maken maar niet zullen doen. In ons mooie Grasshoppersbusje, met 1 chauffeur, 1 assistent-coach en 6 speelsters tuffen we gemoedelijk over de A12, iedereen z’n Ipodje, Iphoontje of BB’tje , niks aan het handje zou je zeggen tot dat plotseling…
Oorverdovend gegil op de achterste bank. Miss Kuijt wordt hysterisch, miss Kanbier nog hysterischer en miss Guyt springt een bank naar voren, met haar gordels nog om. Chauffeur schrikt zich zuur, een spookrijder? Vrachtwagen in de slip? Spookfile?. In de achteruitkijkspiegel zie ik waarachtige doodsangst in een aantal ogen. Alsof er een horde zombies op ze afstormt. Als de auto weer onder controle is en ieder weer op zijn eigen plek zit of staat, wordt de oorzaak van deze hysterie duidelijk. Een spin in de achterbak. Lees goed: Een spin in de achterbak. Voor zo iets riskeer je een catastrofe. Onze helden proberen de griezel te bezweren om vooral daar te blijven en voor de zekerheid, wordt de griezel, met een paar basketbalschoenen bestookt. 20 kilometer en een aantal hachelijke situaties verder lijkt de boel onder controle. Het monster lijkt dood te zijn, althans geen van zijn 5 poten doet nog wat. Na een verder vrij rustige reis door het land van de rivieren, en nog een sterretje in de voorruit, wat nu dus een barst is, komen we aan in Bemmel. Het wordt nog even spannend om de tassen uit de achterbak te halen, stel je voor dat hij nog leeft.
Dit was dus wel het spannendste gedeelte van de dag. Dan de wedstrijd. We spelen vandaag zonder Annabel die op werkweek is naar het meest failliete deel van Europa, of te wel Griekenland. Blijven over Deborah, Evelien, Fleur, Janine, Jolijn, Kinou, Marjolein en Saskia om de boel te klaren, onder bezielende leiding van coach Rick D en assistent Ingrid vd P. In Bemmel heeft men uitgekeken naar onze komst. We worden aangekondigd als één van de top teams van de eredivisie. Er is zelfs een programmaboekje in kleur. De uitslagen van Batouwe beloven een gemakkelijk middagje, tot nu toe hebben ze beide wedstrijden ruim verloren. Voor de Katwijkse dames zaak om scherp te blijven, maar na het avontuur met de spin staat het adrenaline pijl bij de dames al skyhigh. En dat hebben ze geweten in Bemmel. Grasshoppers knalt uit de startblokken en hoewel Lekdetec de eerste aanval heeft staat het na 58 seconden 0-10 en volgt een eerste time-out. De eerste periode kan de thuisploeg nog enigszins bijblijven en door 6 punten van Batouwe in de laatste minuut is het verschil na 10 minuten nog steeds 10 punten: 17-27. De tweede periode gaat Grasshoppers in de hoogste versnelling door. Voor de thuisploeg wordt het alle zeilen bijzetten. Na 4 minuten staat het al weer 19-40. Weer een time-out, maar het mag niet baten. De rust wordt bereikt met 26-60. De tweede helft het zelfde beeld. In plaats van, alle zeilen bij is het nu: vrouwen en kinderen eerst in Bemmel. Via 30-92, wat time-outs, nog een T voor hun coach, het 100ste punt van Kinou wordt het 36-132! Dat we zouden winnen, was wel op gerekend, maar met bijna 100 punten is wel een erg groot verschil. STOL-Grasshoppers heeft een uitstekende wedstrijd gespeeld tegen een wat tegenvallend team.
Op naar de volgende tegenstander, aanstaande vrijdag thuis tegen Groningen. Die zullen beslist meer tegenstand bieden.
Dat was het weer voor vandaag. De terugreis verliep soepel, via de Mac van Veenendaal. Medium shake Kokos, kan ik iedereen aanbevelen. En om half zeven waren we weer terug in ons geliefde Cleijn Duin.
