Afgelopen zaterdag was S.B.U de eerste tegenstander van Dames 3. Met maar 7 fitte speelsters werd er aan deze wedstrijd begonnen. Roos zat dan wel op de bank in tenue, maar dit was voor spek en bonen want ze zou alleen spelen als er foutenlast zou zijn bij de rest van het team. Toch wist DS3 ondanks de magere bezetting het de gehele wedstrijd spannend te houden en leek er zelfs een overwinning uit het zéér hete vuur gesleept te kunnen worden. Alleen in deze wedstrijd bleek ook maar weer dat ‘het balletje rond is’, en dat ‘ie dus ook soms heel zuur nét de andere kant op kan vallen. En laat dat nou net zaterdag 2 keer gebeuren, één keer vlak voor rust en de andere keer… in de allerlaatste seconde. En na uitwerking van de scouting en controle van het sheet bleek thuis dat de tafel een cruciale fout had gemaakt. Een score van het thuisteam bij de tegenstander geplaatst.
Wendy opent voor DS3 de score maar SBU plaatst vervolgens onder leiding van een van hun lange meiden een 0-9 run voordat er via Miranda en schotje van buiten van Marloes wat teruggedaan wordt, 6-11. Jaap heeft dan al zijn ongenoegen geuit in een vroege time-out, en vindt dat er slap verdedigd wordt. Zijn preek lijkt effect te hebben want SBU weet dan nog wel 8 punten te maken dit kwart, DS3 zet er daar wel 10 tegenover waardoor we de eerste periode afsluiten met een stand van 16 – 19.
Periode 2 wordt goed gestart door dames 3, binnen 4 minuten is de stand omgebogen tot 22-19 en staan we gewoon zowaar vóór, en dat met een zeer beperkte roulatie. Het jammere is alleen dat we dus ook, mede door deze kleine bezetting, deze focus niet vast kunnen houden en er breken aan beide kanten wat rommelige minuten aan. Er worden veel ballen gemist en het spel wordt er niet beter op… SBU lijkt zich als eerste weer te kunnen herpakken en neemt de voorsprong weer over tot 22-25, maar door nog 2 scores van dames 3 lijken we te gaan rusten met een minimale marge van +1. Lijken…. Want terwijl dames 3 het wel gelooft en al uitkijkt naar de rust, weet SBU via hun behendige guard nog een verre driepunter erin te mikken. Irritatie alom, en met een onnodige achterstand van 26 tegen 28 gaan we aan de koffie. (die nu een stuk bitterder smaakte….)
Na de rust blijft het een puntje-puntje wedstrijd en zijn ook de scores schaars. Dames 3 weet 11 punten bij te schrijven aan het totaal en SBU doet het nog wat minder met 7 dit kwart. Voor de snelle rekenaars, Ja.. we staan weer aan de goede kant van de score na 3 kwarten, en wel met 37-35.
We zijn nog maar net begonnen aan het laatste kwart of SBU is alweer langszij. Bij de meeste speelsters van dames 3 begint nu toch wel het vele minuten spelen hen op te breken en je ziet ook aan het spel dat de gevreesde ‘man met de hamer’ zich ook bij het team heeft gevoegd.
We lopen achter de feiten aan, en ook letterlijk achter de stand.. Elke keer weet SBU een gaatje te slaan maar omdat dames 3 niet opgeeft lukt het elke keer de stand weer gelijk te trekken. In de 9e minuut scoort SBU 2 vrijeworpen maar na een goede actie van Laura komt ook zij aan de lijn te staan met nog minder dan een minuut op de klok. Koelbloedig schiet ze de vrijeworpen binnen en hiermee is de stand dus weer gelijk. SBU weet daarna niet te scoren in de circa 30 seconden die er nog op de klok staan en De Wit-Grasshoppers lijkt de laatste aanval van de wedstrijd te hebben. Met minder dan 10 seconden op de klok wordt er gekozen om een ver schot te nemen die helaas niet wil vallen en de bal stuitert uit het veld. SBU weet na een time out in de resterende seconden tot een beter schot te komen en vindt in de allerlaatste seconde van de wedstrijd wel heel zuur het netje. Eindstand, een verlies met 47-49 staat op het bord.
Scores: Marloes 6, Laura 6, Ellen 4 (7 reb), Anne-Marie 10, Miranda 4, Andrea 8 (10 reb), Wendy 11 (13 reb.).
Coach Jaap was m.u.v. de eerste minuten tevreden over de inzet van het team. “Met Mirjam in Hengelo met de rollers en Kariene in Londen bij een trouwerij, was de smalle rotatie aan het begin van een nieuwe start van de competitie verre van optimaal. Er moest nu bijna ‘roofbouw’ op sommige cruciale posities in het veld worden gepleegd. Toch lag winst voor het oprapen. In de buzzer een driepunter van bijna de middenlijn tegen krijgen en direct na rust bij het uitnemen van SBU gelijk de interceptie pakken maar de vrije lay up die volgt missen. Scheelt in 2 seconden toch 5 punten. Dan de tijd niet uitspelen op het eind met een drive naar het bord. Een paar keer diep ademhalen, maar het hoort er bij. Frustrerend is het dat je bij thuiskomst en alle gegevens vergelijkt, er achter komt dat je eigenlijk recht hebt op de overwinning. De punten van Anne-Marie met nr. 8 zie je dan in de kolom met “B” er boven staan. Win je met alle mitsen en maren ‘gewoon’ met 49-47 in het echt, maar administratief verlies je nu met die cijfers. Moeilijk te verteren.”
De volgende wedstrijd is vrijdag 17 januari uit tegen Apollo 2 om 20:45 uur in de Apollohal. De laatste wedstrijd van de vorige helft van de competitie ging net aan verloren. Dus er valt iets goed te maken.