De Meiden Onder 18 van De Wit-Grasshoppers hebben zaterdag 25 april in Wijchen het Nederlands Kampioenschap op hun naam geschreven. Rotterdam, dat kampioen geworden was in de divisie Zuid, was in de finale onze tegenstander. Zij waren ruim kampioen geworden in hun competitie en voor De Wit-Grasshoppers eigenlijk een redelijk onbekende tegenstander omdat we elkaar nog niet zo vaak zijn tegengekomen.
Beide teams hadden een grote schare supporters aan hun zijde. In de Rotterdamse haven moeten nu een aantal schepen liggen zonder scheepstoeter want die waren meegenomen door het Rotterdamse legioen naar Wijchen. Wat kunnen die mensen een herrie maken. De sfeer zat er wel direct goed in.
Rotterdam ging fel uit de startblokken en scoorden snel de eerste zeven punten. Moniek opende voor Grasshoppers op een fraaie wijze de score maar het duurde tot de vierde minuut voordat langszij kwamen en daarna de leiding namen. Het spel ging gelijkmatig op en de voorsprong varieerde de eerste twee kwarten tussen de 2 en 6 punten. Met een voorsprong van 38-32 gingen we de rust in.
Na de rust gingen beide teams op vergelijkbare voet verder. Even leek het erop dat we een comfortabele voorsprong kregen van ca. 10 punten maar bij de Rotterdammers werden de mouwen opgestroopt. Er werd nog harder op de scheepstoeters geblazen en het verschil aan het einde van het derde kwart was nog maar drie punten (55-52).
Het vierde kwart begon voor beide teams dramatisch maar voor onze meiden nog het meest. Tot en met de 4e minuut waren er slechts 2 vrij-worpen gescoord door Rotterdam wat er voor zorgden dat we de kleinst mogelijke voorsprong overhielden. Er moest iets gebeuren en tijdens de time out werd besloten om zone te gaan spelen. De laatste vijf minuten waren een lust voor het oog. Na een succesvolle driepunter van Ilse keerde het tij. Alles leek te lukken Rotterdam scoorden nog 3 puntjes en De Wit-Grasshoppers hadden een run van maar liefst 22 punten. Extra aangemoedigd door het team van Dames 2 (die ook hun finale vandaag in Wijchen speelden en later ook met de hoofdprijs naar huis mochten) verstomden de scheepstoeters tot rolfluitjes. Na het laatste fluitsignaal was vreugde uitbundig. De meiden doken op elkaar tot een hoopje van ongeveer anderhalve meter hoog waarbij Anja er ergens tussenin lag en Wouter heel moedig bovenop.
Nadat vorige week tijdens de laatste competitie-wedstrijd het team uit havenplaats Urk werd verslagen is nu ook het team uit de havenplaats Rotterdam aan de zegekar gebonden. De gouden medailles werden omgehangen en Laura nam de Trofee in ontvangst. Ton mocht daarna dus voor de tweede keer in acht dagen de bloemen uitdelen. Geassisteerd door Rick die de bloemen aan gaf kregen alle meiden de hartelijke felicitaties.
Meiden weer geweldig gedaan en van harte gefeliciteerd.
Voor de statistici onder ons.
Scores: Ilse Kuijt 29; Noor Driessen 15; Rosie Kanbier 9; Rosalie Aandewiel 6; Moniek Kraaijenoord 5; Naomi van Duijn 4; Simone Verbeek 4; Maaike van Osnabrugge 2; Mia Hordijk 2; Yara Paulides 1; Anouk Peeman; Dianne van Wijk; Laura van der Meij.
Related Posts
