Nadat de eerste dag beide wedstrijden waren gewonnen moest er nog gespeeld worden tegen Waregem. Dit team had ook nog alles gewonnen maar de coachingstaff was niet echt onder de indruk van dit team. De meiden hadden een prima start maar gedurende de wedstrijd kwam er wat zand in de geoliede machine. Heel langzaam kroop Waregem dichterbij.
Grasshoppers liep daarna weer wat uit maar Waregem trok de stand weer gelijk. Met nog 14 seconden op de wedstrijd klok en 12 seconden op de schotklok was er balbezit. De bal kwam in een clutch terecht en iedereen van Grasshoppers meende dat er werd gefloten voor een sprongbal. Maar binnen luttele secondes lag opeens de bal aan de andere kant van het veld in het netje en won Waregem met 61-59. Grasshoppers voelde zich flink in het hemd gezet en kreeg helaas geen duidelijke uitleg van het duo in grijs na afloop. Volledig gefrustreerd liepen de meiden en coaches het veld af.
De coaches waren erg benieuwd hoe het team dit zou oppakken. Zou het team uit elkaar vallen of konden ze als hechte groep de volgende horde nemen? Die volgende horde was tegen een soort CTO team van Israel.
Aan het begin van deze wedstrijd was het team absoluut niet klaar om te spelen en was Israel even een maatje te groot leek het. Het ging allemaal sneller en harder dan wat het team in Nederland gewend is. Na 8 minuten was het 14-26 en was het niet goed, vooral verdedigend was het te makkelijk. In het tweede kwart werd er een andere defence neergezet en dat hielp enigszins want Israel scoorde ineens veel minder. Maar Grasshoppers wist dit kwart maar 2 punten te produceren en dat was uiteraard te weinig. Het maximale verschil liep op tot 24.
Maar………in Katwijk kennen ze het woord ‘opgeven’ niet. Een kleine aanpassing in de aanval en weer een iets andere verdediging gaf het Katwijkse team ineens vleugels. Grasshoppers kwam in een flow en Israel kreeg het erg benauwd. Er werd aan een geweldige inhaalrace begonnen maar uiteindelijk bleek het net niet genoeg te zijn. Grasshoppers verloor weliswaar met 7 punten ze hebben een geweldige tweede helft gespeeld. Door dit verlies werd de finale helaas niet bereikt en kon de titel niet worden geprolongeerd.
Op de dinsdagmiddag stond de wedstrijd om plek 3 op het programma en dat was opnieuw tegen Waregem. Een ideale tegenstander want de verloren wedstrijd tegen hun zat het team niet lekker. Vreemd genoeg begon Grasshoppers slap in plaats van getergd. Er moest een fikse time-out aan te pas komen en zelfs een ijshockeywissel om de boel op de rit te krijgen. Het team begon daarna langzaam weer te draaien als vanouds en voor een ieder het door had walste Grasshoppers finaal over Waregem heen en lieten de Katwijksen zien dat de nederlaag tegen Waregem echt een vergissing was. Grasshoppers won afgetekend met 89-58!
Na deze wedstrijd werd er gekeken naar de finale die ging tussen Jolly Jumpers en het team uit Israel. Het duel was tot aan de laatste seconde spannend en wonnen de Tubbergse meiden de titel, gefeliciteerd!
Toen de finale en prijsuitreiking was geweest keerde het team weer huiswaarts. Na een voorspoedige rit, die uiteraard onderbroken werd voor McDonalds, kwam het team begin van de avond weer aan in Katwijk. Na een korte speech van de coach en GROOT dankwoord richting Franka en Onno Gout voor de organisatie ging iedereen voldaan naar huis.
“Het was een goed georganiseerd toernooi en we sliepen in een mooi hotel midden in het centrum van Moeskroen. Het was erg jammer dat we niet de finale hebben gehaald want dan hadden we ieder geval nog een extra wedstrijd onder flinke druk kunnen spelen, hetgeen voor ons team wel goed zou zijn. Het heeft ons in ieder geval geleerd dat we in topwedstrijden er direct moeten staan en dat we tegenstanders ook nooit mogen onderschatten. Wij als coachingstaff beschouwen het toernooi wel als nuttig. We zijn weer wat wijzer geworden over wat het team allemaal kan en hoe ze reageren in diverse situaties. Wat wij als zeer positief ervaren hebben is dat dit echt een team is. De meiden doen alles samen en zijn er ook voor elkaar, prachtig om te zien. In het hotel hebben wij de meiden volledig vrij gelaten op hun eigen etage en zo ver we kunnen beoordelen is dit uitstekend gegaan, complimenten hiervoor aan de groep! Rest mij een ieder nog een hele goede jaarwisseling te wensen en hopen wij dat we een super 2016 tegemoet gaan met dit geweldige team!” aldus coach Robin
<- Foto: Het team heeft in Moeskroen gezellig gegeten bij de lokale pizzaboer. De gratis wificode was een voltreffer zo te zien van Mario.
