Vrijdagavond 14 december mochten we weer aantreden voor een thuiswedstrijd. Dit keer was Flush de tegenstander, de nummer 2 in onze poule.
Terwijl onze rij-instructeur Arie bovenop de pedalen stond en dus niet kon komen en onze manke Wil alleen maar goed was voor bankzitten ivm zijn gescheurde enkelbanden, begonnen we toch met goede moed. Een paar weken geleden hadden we het namelijk de nummer 1 knap lastig gemaakt en de laatste 2 wedstrijden waren ook al door ons gewonnen. Een sensatie hing dus in de lucht! Onze vaste toeschouwers/fans waren ook weer aanwezig wat naast vertrouwen ook weer druk oplegde bij enkele spelers.
In de basis begonnen Rian, Cor, Jeffrey, Roy en Rick. Xander werd achter de hand gehouden als geheime wapen en constateerde samen met Wil vanaf de bank dat we nog niet helemaal scherp waren. We gaven een slaperige indruk dus blijkbaar was het aanvangstijdstip van de wedstrijd net te vroeg voor sommigen van ons. Hoewel Rick een goede start had en Rian meteen daarna een driepunter schoot eindigden we met een achterstand dit 1e kwart: 13-28.
Maar met nog 3 kwarten te spelen wisten we wat te doen; tempo maken én scoren! Hoewel het plan goed was, was de uitvoering wat minder en viel zelfs tegen ondanks dat Xander ons probeerde te motiveren door nu een driepunter te schieten. We zorgden er echter wel voor dat de tegenstander minder scoorde dan het 1e kwart. Zou het dan toch weer mogelijk kunnen zijn? Wij bleven echter opnieuw op 13 gescoorde punten staan. Eindstand 2e kwart: 26-53.
Ondanks de teleurstelling dat het niet ging zoals we wilden, bleven we proberen om wat meer te scoren. Echter zowel schoten van afstand als inside lukte niet zoals wij wilden. Toch leek het even alsof Cor op dreef begon te raken en Roy de tegenstander gek begon te maken. Zou het fanatisme van Jeffrey overgeslagen zijn op de rest van het team? De verdediging van Flush stond helaas beter dan we vooraf gedacht hadden. Ook dit kwart verloren we en inmiddels stond het bij het begin van het vierde kwart 38-76.
In dit vierde kwart kregen we het besef dat wij misschien niet onze beste wedstrijd van het seizoen speelden, maar dat we ook dusdanig goed aan het verdedigen waren dat de tegenstander niet nog harder van ons uit liep. Het scoren van ons ging echter moeizaam en wil je winnen, dan zul je die punten toch moeten scoren. Uiteindelijk kwam de eindstand uit op 48-101.
Doordat er maar 1 scheids aanwezig was (de 2e kon/wilde/durfde/kwam niet?) tijdens deze wedstrijd, had dit als voordeel dat er minder gefloten werd. Immers 1 scheids ziet minder dan 2.Hoewel we een aantal malen geluk hadden doordat fouten niet gezien werden, gold dit uiteraard ook voor de tegenstander. Toch mochten we blij zijn dat er een scheidsrechter aanwezig was. Opgeven is namelijk niet ons ding. Een bijkomend voordeel was wel dat dit keer geen van ons het veld eerder uit moest door te veel gemaakte fouten..
Misschien was het ietwat teleurstellend, maar we zijn ons ook bewust dat we nu een aantal sterspelers misten die volgende keer misschien wel weer aanwezig zullen zijn én dat we binnenkort een klasse lager zullen gaan spelen. Dan raken we helemaal goed op elkaar ingespeeld en zullen we een team zijn om rekening mee te houden. We gaan eerst maar een paar weken op krachten komen nu…
Punten: “Coole Cor” 4, “Rick the Rock” 15, “Jazzy Jef” 10, “Rebelse Roy” 2, “Xan the Man” 12, “Rappe Rian” 5.
Dit stuk is geschreven door robocop wilko die toch genoeg vrije tijd heeft.
Gepubliceerd door Xan the Man
