Het was zaterdag jl. vroeg dag. Niet alleen voor de spelers, maar ook voor de trouwe supportersschare die zich hadden aangemeld. Veelal betrof het hier de ouders van diverse spelers, want vervoer naar Soest om aan het ochtendprogramma mee te doen (start 9.00 uur), is wel zo handig. William de Haas en Simon Terhorst waren bereid gevonden om te fluiten en Maurice en Leonie (zus Petra was hard aan de studie) bezetten de jurytafel. Peter Feyaerts had dus alles onder controle. Bovendien was er een delegatie van de TC meegereisd om het niveau voor volgend jaar in te schatten. Kortom, bij het krieken van de dag in colonne naar Soest.

Vorig jaar was na een titanenstrijd tegen Bourgondië de toernooiwinst binnengehaald. Voor dit jaar werden daar al vraagtekens bij gezet. Mede gevoed door de site van Red Stars, die melding maakte dat er wel 3 eredivisieteams hadden ingeschreven: Leiden, Black Eagles en Uball. Er waren twee poules van 5 gemaakt, 18 minuten doorlopende tijd. Een kruisfinale en eventueel natuurlijk nog de finale zelf. M.a.w. 6 wedstrijden en om half 3 de prijsuitreiking, een aardig vol dagje basketball.

JU14 begon met een opwarmertje zo bleek al snel. Er stond weinig maat tegen het goede teamspel van het gele gevaar uit Katwijk. De ontmoeting met Leiden zou meer helderheid geven over waar het team stond.
Hoewel Leiden niet helemaal compleet was, werd de topper in deze poule in het voordeel van Katwijk beslecht: 30-19.
De andere uitslagen tegen:
– Olympic Starts 2011: 39-15
– Bourgondië: 29-17
– BV Hoofddorp: 40-14.

De kruisfinale werd gespeeld tegen de nr. 2 van andere poule, Black Eagles die met 31-14 van het oppermachtige Uball verloren.
Al snel bleek dat BE een paar maatjes te klein was voor STOL-Grasshoppers, met 40-7 werd er niets weggegeven en er flink op los gescoord.
Op het andere veld was het een stuk spannender tussen Leiden vs Uball. Het eerste team wist met 4 te winnen: 19-15.
Er waren ondertussen wat krampjes en zeertes die met de eveneens meegereisde Arend Jan vakkundig werden weggekneed en weggetaped. Iedereen maakte zich op voor een spannende finale.
Inderdaad moest er nu voor iedere bal worden geknokt en dat lukte ook tegen een sterke tegenstander. Er werd een voldoende gat geslagen om geen last meer te hebben van een paar blessures. De finale werd met 32-24 gewonnen! Prolongatie van de winst van vorig jaar.

Bij het vertrek bleek er al een auto met 2 personen te zijn vertrokken. Een plek te weinig in de resterende auto’s. Maar de coach van Leiden bracht uitkomst, Margriet kon met Paul mee. Beter een goede buur dan een verre vriend.
Een geslaagd en leuk toernooi daar in Soest en de moeite van het vroege opstaan waard.
Klik op de foto voor een kleine impressie.