Afgelopen zaterdag moest De Wit-Grasshoppers Dames 3 aantreden tegen Challengers uit Hoofddorp. In de voorbereiding was er ook al tegen dit team o.l.v. Martin Moerman een oefenwedstrijd gespeeld en deze werd toen gewonnen door Dames 3. De precieze uitslag is me even ontgaan maar kenmerkend was wel de erg lage eindstand bij deze wedstrijd.
Onze eigen coach Jaap was helaas verhinderd en ook trainer Floor had jammergenoeg andere verplichtingen bij de wedstrijd van dames 1. Er werden nog wat mensen benaderd maar niemand was in de gelegenheid om ons uit de brand te helpen. Het idee was dus maar dat Roos (een soort van…) zou gaan coachen/scouten zodat in ieder geval de minuten wel goed verdeeld zouden worden. Mirjam was helaas afwezig deze wedstrijd, die ging liever werken…. ;). Een flinke uitdaging dus.

Wat we nog wisten van de gespeelde oefenwedstrijd was dat Challengers een goede pointguard heeft, waar we veel druk op moeten geven. Ook beschikken ze over een sterke center onder de borden. Voor diegene die dit vergeten waren had Jaap het s’ ochtends ook nog maar even in een mailtje gezet. Goed voorbereid gingen we dus op weg naar Hoofddorp.
Daar aangekomen arriveerde ook niet veel later onze altijd aanwezige supporters, de ‘harde kern’ van Dames 3, de familie van Klaveren. Omdat Roos het coachen/scouten nou ook niet echt zag zitten werd de vader van Wendy, Ellen en Marloes benaderd om voor deze keer Dames 3 naar de overwinning te coachen. Na wat onderhandelingen en discussie over een eventuele tegenprestatie (grapje….) stemde George toe. De meiden van Dames 3 blij, Roos blij en achteraf kon George ook tevreden terugkijken op zijn coachdebuut bij Dames 3 want de punten werden weer meegenomen naar Katwijk, en wel met een hogere eindstand als de vorige keer, namelijk 38 tegen 66.

De wedstrijd begint aan beide kanten rommelig. Challengers opent de score al gelijk in de 1e minuut, maar Anne-Marie doet namens Dames 3 wat terug. Achteraf gezien is dit ook de enige voorsprong die Challengers pakt deze wedstrijd. Ondanks dat Dames 3 niet bezig is met een al te best eerste kwart staan we na 10 minuten spelen wel aan de positieve kant van de score, al is het verschil wel minimaal, namelijk 8 – 10.
Het tweede kwart doet Dames 3 het een stuk beter. Aanvallen worden beter uitgespeeld en ook in de verdediging wordt er beter samengewerkt en de bucket dichtgehouden. Foutenlast is er al wel voor Marloes die jammer genoeg al in de 2e minuut van dit kwart door haar vader naar de kant wordt gehaald, ze heeft dan namelijk al 3 P’s achter haar naam staan.
Inside is het vooral Kariene die een plaag is voor haar directe tegenstandster en mikt er in deze periode 8 punten achter elkaar in. Het ‘vervelende’ is alleen dat Karien met haar centermoves elke keer wat dribbels maakt waardoor Miranda haar assists niet terug ziet op het scout ;). Laura loopt goed op de fastbreak en weet met haar welbekende jumpertje een paar keer het netje te vinden. Challengers scoort in deze periode nog wel 12 punten, maar Dames 3 overheerst dit kwart. We kunnen rustig aan de koffie met een voorsprong van 20 – 33.

Na de rust wil George dat we zo doorgaan zoals het tweede kwart, het spel moet nog wat agressiever en als iemand vrij staat voor het schot moeten we gewoon blijven schieten, ook al vallen de ballen nu nog even niet….
De derde periode begint alleen niet zoals George zich had voorgesteld, we missen veel en zijn ook erg slordig in de verdediging, het sluit niet goed allemaal en Dames 3 moet vaak aan de noodrem trekken om vooral de nr. 14 van Challengers af te stoppen. En dan mogen we nog blij zijn dat de thuisploeg ook niet met scherp van de vrijeworplijn schiet (1 uit 11 dit kwart). Het gevolg is wel dat George in de 5e minuut een time-out neemt om orde op zaken te stellen. Het is allemaal te slap en Dames 3 heeft tot dan toe ook nog maar 1 punt toegevoegd op het scorebord. ‘Die press is ook niks, daar zijn jullie veel te sloom voor, laat dat maar zitten..’. De uitbrander van de interim-coach had succes, want o.a. de gezusters Wendy en Ellen zorgen voor de punten voor Grasshoppers. Al is dit niet al te verassend natuurlijk, want je moet altijd naar je pappie luisteren he… 😉 Marloes kon helaas niet meedoen met het familiefeestje want die zat ondertussen al met 4 fouten op de bank. Na dertig minuten spelen staat er een 29 – 51 stand op de borden. En heeft Dames 3 mede door het sprintje in de laatste paar minuten toch nog 18 punten weten te maken dit kwart.
De laatste periode komt Dames 3 weer goed uit de startblokken, na drie minuten zijn er al weer 7 punten aan het totaal bijgeschreven en wordt Challengers op 2 gehouden. Het is deze minuten vooral Andrea die zich nadrukkelijker met de scores gaat bemoeien, van de 7 punten komen er 6 van haar hand. Daarna valt de DS3-trein even stil en wordt er zo’n vier minuten niet gescoord door de uitspelende ploeg. De concentratie is even weg en Dames 3 heeft moeite de bal binnen de ploeg te houden. Challengers profiteert hier wel van maar de overwinning komt geen enkel moment meer in gevaar. Met invallende coach George aan het roer laat het scorebord een 38 – 66 eindstand zien na veertig minuten spelen. Dames 3 wint opnieuw en met vier punten uit 3 wedstrijden staat het nu op een tweede plek in de interrayonale 1e klasse.

George, super bedankt voor het coachen! Als we weer een keer zonder coach zitten weten we je te vinden.. Zullen eerdaags wel even in gesprek gaan voor het tekenen van je contract 😉

Scores: Marloes – 0, Laura – 12, Ellen – 6, Anne-Marie – 3, Miranda – 4, Andrea – 17, Wendy – 9, Kariene – 15.

Reactie van Jaap: “Dit team kan elke uitdaging aan. Zaterdag a.s. de volgende tegen Leiden, ik laat me graag weer verrassen.”

De wedstrijd in de 5 Meihal begint om 20.30 uur.