De bakvissen van Rick Driessen hadden afgelopen weekend eindelijk weer eens een thuiswedstrijd op die o, zo gezellige vrijdagavond. De tegenstander: Black Eagles.
In mijn streven om vrijwilliger van de maand te worden, wat ik trouwens wel op mijn buik kan schrijven want ik ben al 2 vergaderingen compleet ontschoten, had ik maar eens geheel vrijwillig plaats genomen achter het scorebord. Met als gevolg dat de trouwe volger van MU20-1 nog even moet wachten op weer zo’n scherp en geestig verslag. De laatste drie wedstrijden was ik er niet bij, en blijkbaar kwam niemand anders op het idee om eens de pen ter hand te nemen. Nee hoor, allemaal naar het plafond staren. Je zou met dat spul op de Titanic zitten. Hier dan voor wie het gemist hebben: Uit bij Loko, met vijf of 6 verloren, balen dus, zal vast de scheids geweest zijn. Uit bij Almonte met 5 of 6 gewonnen, niet slecht, daar in Eindhoven. En vorige week vrij gemakkelijk gewonnen bij Hoofddorp met plus30 punten.
Afin, afgelopen vrijdag dan.
Vanachter de jurytafel moet je toch op andere dingen letten (de klok bijvoorbeeld), dus waar kan je dan over schrijven. Daar voor heb ik maar het sheet ter hand genomen en wat me gelijk opviel was de uitslag: 99-44. Dat lijkt me duidelijk, dit wordt geen spannend verhaal. Die 99 stond trouwens al een minuut voor het einde op het bord, alle kans dus om de 100 punten te halen. En plots schieten die grieten geen deuk meer in een pakje boter. Ja, ja, stel je voor dat je moet trakteren.
Verder was het wel een heel lieve wedstrijd met 15 om 14 fouten met een hoog oeps, sorry gehalte. Geeft ook niet want de wedstrijd was al na 6 minuten gespeeld met een 19-0 tussenstand. Even heeft de coach van Black Eagles nog een poging ondernomen om het tij te keren door middel van een time-out in de 4e minuut. De tweede periode nog een time-out in de 3e minuut. Rick heeft in het laatste kwart zijn enige time-out genomen (handig hoor, zo’n sheet).
De vrije worpen waren matig met 3 uit 7 voor Grasshoppers en 5 uit 12 voor de gasten. Verder hadden wij 10 bommetjes en hunnie 4.
Tja, wat kan je nog meer vertellen, de periodestanden van 27-6, 29-16, 17-10 en 26-12. Bij Grasshoppers wel 5 meiden in de dubbele cijfers.
Wat me wel opviel, tijdens de time-outs natuurlijk, dat we totaal geen echte diehardhardekernsupporters hebben, zoiets als Besiktas of Atletico, die 3 uur staan te hossen voor hun cluppie. Jammer.
Verder vroeg ik me af waarom de wissel van BE al op de bank zat voordat de wedstrijd begonnen was. Foutje op het sheet of puur voor de sprongbal?
Verder waren de heren van de jurytafel erg blij met de aanwezigheid van de dame van de jurytafel, die gelukkig scherp en alert was, en weet hoe dat scorebord werkt. Zodoende konden we zorgen voor een absoluut foutloze tafel. Die ene keer dat de tijd niet of wel liep was puur om te kijken of het publiek aan de overkant nog scherp was.
Dat was het weer voor deze keer. Zaterdag naar de Galgenwaard voor de kraker tegen de nummer 3: UBall. Als ik er bij ben en ik zit niet achter de tafel, zal ik er weer eens werk van maken.